Melancholia, apatia, obojętność, niechęć do komunikowania się, zaburzenia snu i apetytu przez dwa tygodnie lub dłużej to objawy depresji. Jeśli przyczyną jest zmęczenie, przemęczenie, stres, aby leczyć łagodną postać tej choroby neuropsychiatrycznej, wystarczy odpocząć. Inne sposoby na pozbycie się depresji i wyjście z niej powracają do normalnego życia.
Przyczyny
Nazwa choroby pochodzi od łacińskiego słowa deprimo - „zmiażdżyć”, „stłumić”.
Według statystyk objawy depresji stwierdza się u 15% kobiet i 10% mężczyzn..
Jakie są przyczyny nastroju depresyjnego, pesymizmu, niechęci do cieszenia się życiem, apatii, niewiary we własne mocne strony i możliwości?
Podnoszenie statusu społecznego, rosnące dochody, szybka kariera wymaga stresu intelektualnego i emocjonalnego. Towarzyszący stres zmniejsza produkcję neuroprzekaźników, które zapewniają jasność myślenia i optymalny nastrój oraz powodują objawy depresji.
Niezgoda wewnętrzna lub konflikt zewnętrzny - przyczyna urazów psychicznych - wywołują uczucie niepokoju, stresu psychicznego.
Aby pozbyć się depresji, organizm eliminuje stres poprzez podrażnienie lub zaburzenia autonomiczne - zaburzona regulacja nerwowa zaburza pracę narządów i układów wewnętrznych.
W przeciwnym razie depresja zmniejsza, wygładza, ale nie całkowicie eliminuje lęk - przyczynę nadmiernej aktywności mózgu.
Melancholijnie przygnębiony nastrój towarzyszy utracie zainteresowania życiem. Świat wokół nas jest okrutny i niesprawiedliwy, poczucie własnej bezwartościowości i bezużyteczności. Beznadziejna przyszłość wiąże się z cierpieniem. Utrata potrzeby przyjemności, daremność jakiegokolwiek wysiłku.
Nie ma wątpliwości, że negatywne myśli są twoimi własnymi. W rzeczywistości są one jedynie reakcją obronną mającą na celu wyeliminowanie lęku..
Stłumiony stan umysłu okrada inicjatywę. Nie chcesz nic robić, aby wyeliminować przyczyny i objawy depresji. Brak siły tworzy błędne koło.
Choroba jest poważnie leczona, jeśli dyskomfort wewnętrzny osiągnął znaczące nasilenie, towarzyszy mu pulsujący ból głowy.
Atak wywołuje szok: utrata bliskiej osoby, katastrofa, zwolnienie z ulubionej pracy, poważna choroba, problemy rodzinne, poważna porażka w sferze finansowej lub zawodowej.
Przyczyną depresji są doświadczenia z dzieciństwa, które zniekształcają prawidłowe postrzeganie „dorosłej” rzeczywistości, trauma psychiczna z powodu niesprawiedliwej kary.
Choroba powoduje rozczarowanie ludzi, nieprzyjazną postawę innych, zwątpienie w siebie, brak jasnych celów życiowych.
Neuroza depresyjna powoduje ostry lub przewlekły stres. Jego rozwojowi sprzyja przepracowanie i przemęczenie podczas wykonywania rutynowych zadań, a nie tylko zadań wymagających poświęcenia i koncentracji..
Przebudzenie depresji, która jest osadzona w genach, może powodować psychozę maniakalno-depresyjną - poważną chorobę, która rzadko poprawia samopoczucie.
Depresja poporodowa jest spowodowana dziedziczną predyspozycjami i stresem porodowym. Do leczenia lekarz przepisuje leki przeciwdepresyjne.
W starszym wieku miażdżyca upośledza dopływ krwi do mózgu, otrzymuje mniej tlenu. Dlatego objawy depresji u osób starszych są częstsze.
Depresję wywołują choroby, które upośledzają funkcjonowanie mózgu.
Trudno jest zdiagnozować maskowaną depresję, jej objawem jest ból narządu wewnętrznego. Są leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.
Alkohol łagodzi objawy, poprawia nastrój, ale nie leczy depresji, jest niebezpieczny przy uzależnieniu.
Depresja jest objawem niedoczynności tarczycy, anemii, chorób zakaźnych, następstwem zmian hormonalnych w organizmie po porodzie lub w okresie menopauzy.
Objawy depresji są spowodowane długotrwałym stosowaniem niektórych środków przeciwbólowych i leków stosowanych w leczeniu serca i naczyń krwionośnych.
Przyczyną sezonowej depresji, ponurego nastroju, gdy zmienia się pora roku, jest spadek promieniowania ultrafioletowego.
Rozwój choroby
Po pierwsze, w mózgu dominuje określony obszar. Hamuje inne obszary, ich podniecenie rozszerza się i wzmacnia depresyjny obszar. Stopniowo choroba przejmuje mózg.
Jeśli depresja utrzymuje się, nastrój depresyjny staje się nawykiem, co utrudnia leczenie.
Stan pogarszają negatywne emocje, które zmuszają nas do postrzegania świata jako niesprawiedliwego, nas samych jako bezwartościowych i niepotrzebnych, a przyszłości jako beznadziejnej..
W rzeczywistości świadomość przekształca tylko negatywne emocje w ciemne myśli. Jednostka nie ma własnego zdania na ten temat.
Objawy depresji
Prawidłowa diagnoza i leczenie jest zalecane w przypadku utrzymujących się, w ciągu dwóch tygodni, kilku objawów.
Głównym objawem jest nastrój depresyjny. Myśli w negatywnych wydarzeniach. Niektórzy płaczą całymi dniami. Inni stają się poirytowani. Zaostrzenie chorób, bezsenność.
Przestaje sprawiać przyjemność, sprawiać przyjemność. Poprzednie hobby nie odwracają uwagi od tęsknoty. Krąg zainteresowań jest zawężony, nie ma ochoty na oglądanie ulubionych filmów. Utrzymanie atrakcyjności wydaje się bezcelowym rytuałem.
Objawem depresji jest brak sił, wystarczy kłamać i być smutnym. Eksplozja szybko męczy. Na polu zawodowym trudno jest dążyć do celu, wysiłki są automatyczne. Trudności z koncentracją i robieniem czegokolwiek poza zamartwianiem się.
Negatywne tło emocjonalne wymaga samobiczowania, przypisywania sobie niedociągnięć. Nie ma ochoty myśleć o przyszłości - przeraża, nasila objawy depresji, co chroni mózg przed nadmiernym pobudzeniem, którego przyczyną jest niepokój.
Myśli o popełnieniu samobójstwa. Strach przed bólem fizycznym, cierpieniem bliskich przeszkadza w podejmowaniu określonych działań. Jeśli udręka psychiczna jest nie do zniesienia, ale nie ma bliskich lub nie chcą być dla nich przeszkodą, niektórzy decydują się w ten sposób pozbyć się depresji.
Brak neuroprzekaźników w mózgu, przede wszystkim serotoniny, przyczynia się do rozwoju objawów depresji. Niedobór serotoniny zaburza sen w nocy. Pomimo senności, która jest uznawana za letarg ogólny, nie można zasnąć w ciągu dnia..
Dominacja depresyjna hamuje apetyt, co zmniejsza wagę. Wręcz przeciwnie, aktywacja zahamowanych obszarów mózgu przez receptory pokarmowe powoduje nadmierny apetyt.
Depresja tłumi pożądanie seksualne, przestaje dawać przyjemność, zmniejsza potrzebę intymności. Czasami zaburzenia narządów płciowych wywołują lęk bardziej niż nudne nastroje i zmuszają do leczenia depresji.
Objaw depresji - urojone zaburzenia organizmu, choroby głowy, serca, szyi, brzucha.
Pięć lub więcej z wymienionych objawów wskazuje na głęboki etap choroby.
Depresja jest często mylona z wyczerpaniem nerwowym, którego przyczyną jest nadmierna aktywność, brak odpoczynku, brak snu. Stres powoduje zwiększone zmęczenie, utratę zdolności do długotrwałej pracy umysłowej lub fizycznej. Przestaje przynosić radość. Lęk, utrata chęci do życia.
Zabieg witaminowy
Objawy depresji są spowodowane niedoborem serotoniny, która osłabia wrażliwość na ból, normalizuje ciśnienie krwi, apetyt i kontroluje syntezę hormonu wzrostu.
Organizm wytwarza serotoninę z niezbędnego aminokwasu tryptofanu, regulatora nastroju. Brak tryptofanu zmniejsza produkcję serotoniny.
Tiamina (witamina B1) zapobiega depresji, bezsenności, chronicznemu zmęczeniu. Zawiera grubą mąkę, ziemniaki, rośliny strączkowe, kapustę.
Kwas nikotynowy (witamina B3) stwarza warunki do przemiany tryptofanu w serotoninę. W przeciwnym razie organizm wydaje tryptofan do syntezy witaminy B3.
Przyczyną depresji jest niedobór witaminy B12; bogate są w nią wątroba, mięso, nabiał, jaja..
Tryptofan wymaga pirydoksyny (witaminy B6). Dlatego objawy depresji ostrzegają orzechy, ziemniaki, kapusta, pomidory, pomarańcze, cytryny, wiśnie, ryby, jajka, rośliny strączkowe.
Działanie pirydoksyny u kobiet blokuje hormon estrogenowy, który nasila reakcje metaboliczne z tryptofanem, powodując brak tego ostatniego do produkcji serotoniny.
Poziom estrogenu jest zwiększony przez pigułki antykoncepcyjne, ciążę, okres krytyczny.
Leczenie przeciwdepresyjne
Aby złagodzić niepokój, poprawić nastrój w leczeniu depresji, lekarz przepisuje leki przeciwdepresyjne. Spowalniają spadek poziomu serotoniny.
Niewiele osób potrzebuje tych leków. Większość jest po prostu nadmiernie zmęczona, nie wypoczywa wystarczająco, przez co często narzekają, są w melancholijnym nastroju.
Pigułka łagodzi stres. Długotrwałe stosowanie uzależnia. Nie ma lekarstwa i nie ma lekarstwa na objawy depresji. Unikanie pigułek przywraca objawy depresji.
Efekty uboczne: obniżone ciśnienie krwi, wymioty, niewyraźne widzenie, zaparcia, letarg, niemowlęctwo, upośledzenie słuchu. Wpływ leków przeciwdepresyjnych na mózg nie jest w pełni poznany.
Dlatego stres i łagodne formy depresji są leczone za pomocą odpowiedniego odżywiania, ćwiczeń i środków ludowej zatwierdzonych przez lekarza..
Uzdatnianie wody
Aby poprawić nastrój, zapobiegać i zwalczać depresję, pij codziennie czystą wodę. Jest niezbędna dla optymalnego funkcjonowania mózgu, zapobiegania melancholii i lękowi..
Odwodniony organizm nie wytwarza wystarczającej ilości moczu, co zwiększa kwasowość. Aby go zneutralizować, przywrócić równowagę kwasowo-zasadową, zużywa się tryptofan.
Odpowiednie zaopatrzenie w czystą wodę usuwa nadmiar kwasu, zachowuje zapasy tryptofanu oraz pomaga uniknąć depresji i wyleczyć się z niej.
Jak wyjść z depresji
Choroba zmniejsza niepokój, odgradza okrutny, niesprawiedliwy świat, beznadziejną przyszłość i zmniejsza zainteresowanie życiem. Jednocześnie skazuje na cierpienie, którego szczerość i ważność nie budzą wątpliwości.
Cierpienie potęguje pielęgnowanie użalania się nad sobą, nadziei na pomoc z zewnątrz, bierność. Choroba przekonuje świadomość, że jakiekolwiek wysiłki są bezcelowe, nie ma potrzeby zmiany sposobu myślenia.
Z drugiej strony leczenie depresji wymaga wydatkowania energii tłumionej przez chorobę, tak aby organizm przestał przeznaczać przynajmniej część swoich sił psychicznych na destrukcyjne myśli..
Dlatego każda aktywność jest ważna dla wyjścia z depresji wyłącznie dla określonych działań, bez określonego celu. Ruchy mechaniczne hamują chorobę, ułatwiając ją.
Aby utrwalić postępy, dobrze jest uzyskać pochwałę od innych, sprawić sobie odrobinę przyjemności pysznym jedzeniem, pięknym bibelotem.
Po każdym prostym zadaniu koniecznie trzeba się chwalić, co też pomaga wyjść z depresji - „Wszystko potrafię, jestem super, świetnie”..
Środki ludowe
Pokarmy bogate w Omega-3 pomagają zapobiegać depresji i ją przezwyciężać: siemię lniane, tłuste ryby (łosoś, tuńczyk, makrela, łosoś). Rodzynki pomagają się pozbyć, poprawiają nastrój, dodają witalności.
Porzuć herbatę, kawę, alkohol, czekoladę, cukier, ryż, produkty z białej mąki.
Osoby flegmatyczne korzystają z surowych warzyw i owoców. Choleryczni ludzie gotują je na parze lub pieczą w piekarniku.
Dziurawiec jest przydatny w eliminowaniu i zapobieganiu chorobom:
- Zaparz 1c l. zioła szklanką wrzącej wody, gotować na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez 15 minut, ostudzić, przecedzić.
Weź 1/4 szklanki trzy razy dziennie.
Melisa:
- Domagaj się 10-12 godzin 1c l. zioła w szklance przegotowanej wody w temperaturze pokojowej, przecedzić.
Weź 1/2 filiżanki kilka razy dziennie, aby wyeliminować zmęczenie psychiczne, poprawić nastrój, leczyć depresję.
Co to jest depresja: przyczyny, oznaki, objawy
Depresja to depresyjny stan emocjonalny, w którym dana osoba ma zły nastrój i utratę zdolności odczuwania przyjemności.
Nastrój depresyjny to reakcja na negatywne zdarzenia lub efekt uboczny leków. Ale może to być objaw choroby lub konsekwencje urazu. Dlatego tak ważna jest terminowa wizyta u lekarza..
Depresja jest podobna do zwykłego bluesa, ale ma specjalne objawy. W tym artykule dowiesz się, czym jest depresja, jak odróżnić ją od innych zaburzeń psychicznych, jak jest niebezpieczna i jak możesz złagodzić ten stan..
Dlaczego pojawia się depresja?
Depresja to nie tylko zaburzenie równowagi w organizmie leczone pigułkami. Styl życia, relacje z ludźmi, odporność na stres odgrywają ważną rolę.
Aby skutecznie radzić sobie z depresją, musisz zrozumieć, co ją wywołało - stresujące okoliczności lub choroba fizyczna..
W tym filmie Helen M. Farrell bada objawy i sposoby leczenia depresji oraz podaje kilka wskazówek, jak pomóc przyjacielowi z depresją..
W medycynie przyczyny depresji dzielą się na trzy grupy:
- Czynniki biologiczne to patologie organizmu: dziedziczna predyspozycja, zaburzenia hormonalne i endokrynologiczne, choroby układu sercowo-naczyniowego.
- Czynniki kulturowe i społeczne - tak zwane kompleksy, niska lub wysoka samoocena. Osoba wpada w depresję, jeśli nie może osiągnąć celu, nie odpowiada swoim fikcyjnym ideałom lub opiniom innych.
- Czynniki psychologiczne obejmują stres: konflikty w pracy iw domu, chorobę lub śmierć bliskiej osoby, utratę źródła dochodu i inne negatywne okoliczności.
Czynniki ryzyka depresji
Nikt nie jest odporny na depresję. Ale są czynniki ryzyka, które sprawiają, że ludzie są bardziej podatni na tę dolegliwość..
- Samotność i brak wsparcia;
- Częsty stres;
- Ograniczone zobowiązania finansowe;
- Obrażenia lub znęcanie się w dzieciństwie;
- Chroniczny ból
- Genetyczne predyspozycje;
- Problemy rodzinne;
- Alkoholizm, narkomania;
- Bezrobocie;
- Niski standard życia;
- Poważne problemy zdrowotne.
10 typowych objawów depresji
Depresja jest często mylona z pospolitym bluesem lub chorobą afektywną dwubiegunową.
W pierwszym przypadku stan depresyjny nie jest traktowany poważnie, nie trafiają na czas do lekarza i pojawia się problem. Po drugie, jest niebezpieczny dla zdrowia: jeśli choroba afektywna dwubiegunowa jest traktowana jak depresja, stan pacjenta się pogorszy.
Objawy różnią się w zależności od osoby, ale istnieje 10 typowych objawów depresji.
- Poczucie beznadziejności: wszystko jest złe i nic nie można zrobić, aby poprawić sytuację.
- Utrata zainteresowania życiem, apatia: człowiek nie daje się już ponieść temu, czym żył wcześniej.
- Apetyt zmienia się, aw konsekwencji waga: może się zmniejszyć lub zwiększyć. Jeśli twoja masa ciała zmienia się o więcej niż 5% miesięcznie, masz depresję.
- Sen jest zakłócony: bezsenność, zbyt wczesne budzenie lub ciągła „hibernacja”.
- Gniew i agresja: drażni się z dowolnego powodu, nawet najmniejszego.
- Brak energii: ciągłe zmęczenie, ociężałość organizmu, zmęczenie.
- Samobiczowanie: osoba stale czuje się winna, krytykuje i potępia siebie za błędy.
- Zachowanie irracjonalne: pacjent nadużywa leków psychotropowych, hazardu, niebezpiecznych sportów, niepotrzebnie ryzykuje życiem - i nie zawsze swoim.
- Pogarszają się uwaga, koncentracja i pamięć: osoba nie może skupić się na zadaniu, podjąć decyzji.
- Objawem depresji może być migrena, częste bóle pleców, mięśni, brzucha.
Im więcej objawów z tej listy ma dana osoba, tym silniejsze i dłuższe się pojawiają, tym większe prawdopodobieństwo, że jest to depresja..
Dlaczego depresja jest niebezpieczna?
Depresja często prowadzi do samobójstwa. Rozpacz i beznadziejność sprawiają, że człowiek myśli, że jedynym wyjściem jest śmierć. Jeśli ktoś bliski ma depresję, uważnie obserwuj jego zachowanie i rozmowy. Oto znaki wskazujące na intencje samobójcze:
- Osoba doświadcza poczucia beznadziejności, czuje się uwięziona;
- Mówi o samobójstwie lub umyślnie rani siebie;
- Działa lekkomyślnie, jakby celowo ryzykował życie;
- Dzwoni lub odwiedza bliskich, aby się pożegnać;
- Porządkuje sprawy: rozdziela kosztowności, spłaca długi, sporządza testament itp.;
- Nienaturalne zainteresowanie tematem śmierci;
- Nagłe i nierozsądne wahania nastroju od przygnębienia do spokoju i radości;
- Zwroty typu „będzie lepiej beze mnie”.
Ludzie często ignorują te objawy: nie uważają depresji za niebezpieczną dolegliwość lub myślą, że dana osoba po prostu chce zwrócić na siebie uwagę..
Statystyki pokazują, jak niebezpieczna jest depresja, jeśli nie podejmiesz działań na czas. Według raportu Światowego Dnia Zapobiegania Samobójstwom, samobójstwo umiera co 40 sekund.
Wielu po prostu nie czuje się komfortowo, rozmawiając na temat samobójstwa. Ale mówienie otwarcie o myślach samobójczych pomoże uratować życie..
Jak złagodzić depresję?
Depresja wyczerpuje osobę emocjonalnie i fizycznie oraz pozbawia ją energii. Dlatego niezwykle trudno jest z nią walczyć, zwłaszcza w pojedynkę. Nie wystarczy siły woli, aby złagodzić depresję. Musisz rozwiązać problem kompleksowo.
1. Komunikuj się z ludźmi
Depresja karmi się samotnością, więc pierwszą rzeczą do zrobienia jest spotkanie z przyjaciółmi i rodziną. Nawet prosta rozmowa pomoże „wydostać się” z czarnej melancholii, pod warunkiem, że nie zostaniesz pouczony ani skrytykowany. Wybierz rozmówcę, który po prostu będzie słuchał i kibicował.
2. Rusz więcej
W stanie depresji nawet myśl o ćwiczeniach jest przerażająca. Niech to będzie na początku zwykły spacer. Lub tańcz w domu przy ulubionej muzyce. Pamiętaj jednak, że ćwiczenia działają jak antydepresant. Dlatego warto świadomie zwiększać obciążenie i regularnie ćwiczyć..
3. Jedz dobrze
Dieta wpływa bezpośrednio na Twoje samopoczucie. W okresie depresji należy spożywać pokarmy bogate w kwasy tłuszczowe omega-3, witaminy z grupy B..
Ale kawa, alkohol, tłuszcze trans, proste węglowodany, wszystkie produkty z chemicznymi wzmacniaczami smaku i zapachu, konserwanty, hormony, wykluczają z twojego menu. Prowokują depresję i utratę energii..
Ważny warunek: nie pomijaj posiłków. Nawet jeśli nie ma apetytu, post nie jest dobry dla organizmu - powoduje rozdrażnienie i zmęczenie..
4. Wspieraj tych, którzy są w gorszej sytuacji
Twoje problemy są zawsze bliższe i ważniejsze. Ale nawet jeśli źle się czujesz, są ludzie, którzy są jeszcze gorsi. Są to inwalidzi, ciężko chore dzieci, sieroty, rodziny wielodzietne o niskich dochodach. Znajdź sposób, aby ich wesprzeć, posłuchać, zrób coś miłego - to cię doda energii..
5. Dodaj trochę światła
Światło słoneczne może pomóc złagodzić depresję. Stymuluje produkcję serotoniny, hormonu poprawiającego nastrój.
Ważne jest, aby w pomieszczeniu było jak najwięcej naturalnego światła. Dodatkowo przez cały dzień czerp dużo świeżego powietrza - nawet jeśli nie masz ochoty wychodzić na zewnątrz..
6. Zajmij się czymś
Praca pomaga oderwać myśli od mrocznych myśli. Na początku trudno się zmusić do zagłębiania się w sprawy - głowa działa znacznie gorzej z depresją, trudno się skoncentrować. A komunikacja z ludźmi jest ciężarem. W tym momencie prosta praca mechaniczna - na przykład czyszczenie - pomoże odwrócić uwagę. Będziesz stopniowo angażować się w ten proces i będziesz w stanie rozwiązywać bardziej złożone problemy. Najtrudniej jest zrobić pierwszy krok.
Czasami wystarczy porozumieć się z bliskimi, zmienić otoczenie, środowisko czy pracę, a objawy depresji znikają. Ale jeśli podjąłeś wszystkie środki samopomocy, ale nie poprawia się, skontaktuj się z lekarzem.
Jak uzyskać pomoc psychologiczną dzwoniąc na infolinię?
Tak się składa, że w sytuacji kryzysowej osoba zostaje pozbawiona wsparcia bliskich. W takich przypadkach dostępna jest gorąca linia pomocy psychologicznej w nagłych wypadkach..
Jego zaletą jest to, że subskrybent może ukryć swoje prawdziwe imię. Wszystkie dane, które otrzymuje konsultant, są w miarę możliwości zdepersonalizowane. Nie jest więc możliwe zidentyfikowanie przez nich konkretnej osoby. Kolejna ważna zasada: abonent w żadnym wypadku nie jest krytykowany i potępiany..
Pogotowie psychologiczne zatrudniają wykwalifikowanych psychologów.
Podsumować
Depresja to niebezpieczny stan, który zwiększa ryzyko samobójstwa. Występuje z powodu silnego lub częstego stresu, negatywnych wydarzeń. Może być wynikiem leczenia, poważnej choroby lub urazu. Aby skutecznie walczyć z nastrojem depresyjnym, ważne jest wskazanie przyczyny.
Objawy wskazujące na depresję nie mogą być ignorowane. Im wcześniej osoba zda sobie sprawę ze swojego stanu, tym szybciej podejmie działanie i tym mniej ucierpi na tym jego zdrowie..
Przy pierwszych oznakach depresji podejmij środki samopomocy. To często pomaga rozwiązać problem. Jeśli nie, udaj się do lekarza. Jeśli brakuje Ci wsparcia bliskich, skuteczną pomoc psychologiczną uzyskaj dzwoniąc na infolinię.
Opracował: Alexander Sergeev
Zdjęcie na okładce: Depositphotos
Depresja: jak pozbyć się depresji i jej objawów
Depresja to nie tylko długotrwały zły nastrój. To zaburzenie psychiczne, które należy leczyć.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja dotyka ponad 300 milionów ludzi w każdym wieku na całym świecie. Ciężkie formy depresji prowadzą do samobójstwa. To sprawia, że depresja jest szczególnie niebezpieczna dla młodych ludzi: samobójstwo jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci osób w wieku od 15 do 29 lat. Ponadto depresja jest główną przyczyną niepełnosprawności. Informburo.kz opowiada o tym, dlaczego depresja jest chorobą, jakie są jej przyczyny i jak sobie z nią radzić.
Co to jest depresja?
Depresja to nie tylko długotrwały zły nastrój. Jest to zaburzenie psychiczne, czyli choroba, którą należy leczyć. Jak radzić sobie z depresją? Znane są skuteczne metody leczenia depresji, ale według WHO mniej niż połowa osób, które na nią cierpią, otrzymuje takie leczenie na świecie. W niektórych krajach mniej niż 10% przypadków jest leczonych. Jedną z przyczyn takiej sytuacji jest stygmatyzacja społeczna, czyli używanie etykiet. W społeczeństwie istnieje wiele stereotypów, które sprawiają, że ludzie ukrywają swoją depresję:
- „To słabość, o której wstydzi się mówić”..
- „Nikt nie chce takich ludzi, nikt nie chce być z psychopatami”.
- „Będę uważany za gwałtownego, nie będę mógł żyć jak wcześniej”.
- „Nikt mi nie uwierzy, będą się ze mnie tylko śmiać”;
- „Jeszcze raz posłucham, że chcę się zranić, bo nie wyglądam na osobę w depresji”..
- „Boję się, że wariuję”.
- „Zostanę zwolniony z pracy, jeśli dowiedzą się o depresji”.
- „Będę zamknięty w szpitalu lub zmuszony do przyjmowania leków przeciwdepresyjnych - to straszne”.
- „Nagle staje się nieuleczalne”.
Ludzie milczą i ukrywają swój stan. Potrzebują pomocy i leczenia, którego nie otrzymują. W końcu organizm nie zawsze jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z chorobą, może się rozwijać i prowadzić do smutnego wyniku.
Ale we wrześniu 2017 r. Ludzie zaczęli otwarcie mówić o depresji na portalach społecznościowych: pojawił się flash mob Face of Depression (w rosyjskojęzycznym segmencie używa się również nazw „Twarz depresji” i „Depresja nie ma twarzy”). Flash mob rozpoczął się po tym, jak Talinda Bennington zamieściła wideo na swoim Twitterze 16 września. Na filmie jej mąż, znany piosenkarz Linkin Park, Chester Bennington, 36 godzin przed tym, jak się powiesił. Chester i jego syn jedzą cukierki o różnych smakach: spotykają się z „normalnymi” smakami, jak truskawki i banan, lub nieprzyjemnymi, jak brudne skarpetki i zgniłe jajko. Chester śmieje się i wygląda na szczęśliwego. Talinda Bennington chciała pokazać, że osoba w depresji nie ma specjalnego wyrazu twarzy ani charakterystycznych znaków, dzięki którym inni mogą zrozumieć, że jest zły.
Tak wyglądała dla nas depresja zaledwie 36 godzin po jego śmierci. Tak bardzo nas kochał, a my go kochaliśmy. #fuckdepression #MakeChesterProud pic.twitter.com/VW44eOER4k
Flash mob zyskał popularność: ludzie dzielą się swoimi zdjęciami i historiami o depresji pod hashtagiem #faceofdepression. Aż trudno uwierzyć, że wielu z tych uśmiechniętych ludzi niedługo po tym zdjęciu będzie próbowało popełnić samobójstwo..
Jednak w Internecie pojawiło się wiele historii, które tylko dezorientują tych, którzy chcą zrozumieć problem. Fotograf Liza Zhakova z chorobą afektywną dwubiegunową (formą depresji) powiedziała w wywiadzie dla magazynu Psychologies: „Dużo się pisze i mówi o depresji, ale jest bardzo mało naprawdę przydatnych tekstów, z których naprawdę można się czegoś nauczyć i zrozumieć - przez cały czas czytałem takie prawdopodobnie dwa.Jednocześnie nie ma nic pożytecznego nie tylko dla ludzi zdrowych, ale także dla tych, którzy z depresją znają się na własnej skórze... Wydaje mi się, że flash mob przesadnie romantyzuje tę historię. w depresji często potrzebna jest pomoc kogoś bliskiego, aby przynajmniej zdecydował się na wizytę u lekarza z problemem ”.
Objawy: jak zrozumieć, że to depresja
Rozpoznanie depresji może być trudne, ponieważ nie ma konkretnych objawów, które dokładnie wskazywałyby na depresję. Arkusze informacyjne WHO wskazują na następujące główne objawy: nastrój depresyjny, lęk i strach, obojętność na to, co się dzieje, zmęczenie, utrata zdolności koncentracji, a nawet ból fizyczny.
Uczestnicy flash mobu opowiadali, jak się czuli podczas depresji. Chociaż zauważyli powszechne objawy i oznaki depresji, wszystkie manifestowały się inaczej..
„Po prostu nie wychodziłem z domu przez prawie sześć miesięcy, chociaż zamierzałem to robić codziennie”..
„Fizycznie odczułem najsilniejszy ucisk, jak to się dzieje w przypadku zatrucia. Poczułem zanurzenie w niekończącej się czarnej studni, oderwanie od całego świata. I wydawało się to jedyną esencją życia iz jakiegoś powodu prawie nieważne było, że minie później”..
- Zniknął smak jedzenia. Nie miało znaczenia, czy jadłeś, czy nie. I czy w ogóle spałeś - też..
Szczegółowe historie zostały przekazane przez uczestników flash moba do publikacji Meduza.
„Ciało w końcu wyczerpało wszystkie zasoby, ból stał się naprawdę nie do zniesienia, nie można było się od niego odłączyć ani oderwać. Bolało serce - nie narząd, ale miejsce, w którym ludzie chwytają się, gdy dzieje się coś nieoczekiwanego, i splot słoneczny, tak bolesny, długi ból. Płakałem, zasnąłem na kilka godzin, znowu płakałem, zasnąłem - i tak wydaje się, na dzień lub dłużej ”.
„Psychiatra zasugerował, żebym poszedł do szpitala, ale kategorycznie się temu sprzeciwiłem. Dwa dni później depresja nasiliła się tak bardzo, że nie mogłem nawet chodzić ani jeść i trafiłem do szpitala, ponieważ już mnie to nie obchodziło. W szpitalu miałem wtedy derealizację następuje utrata połączenia z rzeczywistością. Po raz pierwszy poczułem, że nie mam duszy, jest tylko ciało, które potrzebuje tylko czasem wody i papierosów. Moja przestrzeń kosmiczna była zniekształcona, korytarz do toalety wydał mi się długi na cztery kilometry. Kiedy znajomi i lekarze powiedzieli, że Wyzdrowieję, myślałem, że to jak lot na Marsa. Spałem 20 godzin, ale sen nie przyniósł żadnej ulgi ”..
Dlaczego rozwija się depresja
Depresja może być reaktywna lub endogenna. Reaktywna (od słowa „reakcja”) powstaje jako odpowiedź na zewnętrzną przyczynę: trudne sytuacje życiowe, straty, długotrwały stres.
Depresje endogenne nie mają wyraźnych przyczyn zewnętrznych, to znaczy występują „wewnątrz psychiki”. Głównym powodem takiej depresji jest hormon. Układ nerwowy jest silnie uzależniony od hormonów. Należą do nich serotonina, norepinefryna i dopamina. Ich niedobór przyczynia się do rozwoju stanów depresyjnych oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, takich jak depresja poporodowa..
Serotonina, norepinefryna i dopamina pełnią w organizmie inne funkcje. Na przykład serotonina ułatwia aktywność fizyczną i reguluje napięcie naczyń. To wyjaśnia, dlaczego wielu osobom z zaburzeniami depresyjnymi trudno jest po prostu wstać z łóżka lub iść do toalety. Serotonina koordynuje również poród u kobiet: wpływa na skurcz mięśni ścianek macicy i przygotowuje kanał rodny. Jednocześnie depresja poporodowa jest nadal określana jako rodzaj kaprysu lub „anomalii” kobiety.
Depresję dzieli się na 3 typy w zależności od ciężkości choroby: łagodną, umiarkowaną i ciężką. Co więcej, depresja, jak każda choroba, może postępować. I to jest główny powód, dla którego nie należy się wstydzić, ale leczyć. Zwłaszcza jeśli depresja powstała z powodu braku hormonów: aby pomóc, musisz wyeliminować przyczynę choroby.
Co zrobić, jeśli Ty lub Twoi bliscy macie objawy depresji
Trudno jest wyśledzić własną depresję. Łagodne formy można zignorować, a przy umiarkowanych i surowych formach ludzie często nie mogą podjąć żadnego działania, ponieważ wydają się bez znaczenia, a to, co się dzieje, jest nieważne. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli depresja postępuje. W takich sytuacjach pomoc jest naprawdę potrzebna..
Informburo.kz rozmawiał z Igorem Vavilovem, psychiatrą i psychoterapeutą z Republikańskiego Naukowo-Praktycznego Centrum Zdrowia Psychicznego (RSPCPZ). Radził zwracać uwagę na całokształt i nasilenie objawów, a także porównywać je z normalnym stanem osoby: „Jeśli znasz osobę, obserwuj ją stale,„ w dynamice ”, możesz zauważyć zmiany w zachowaniu nietypowe dla niego. Im silniejsze zmiany i objawy, tym więcej więcej powodów do alarmowania. Najważniejsze to zachować czujność samobójczą i, jeśli to konieczne, natychmiast skonsultować się ze specjalistą ”.
Rodzice nastolatków powinni zachować szczególną ostrożność: na tle zmian hormonalnych młodzież może doświadczyć wielu trudnych sytuacji. Jednocześnie młodzież często znajduje się pod presją nauczycieli i rodziców: „Jeśli nie zdasz egzaminów, wykolejesz całe swoje życie”, „Twoje problemy to nonsens”, „Kto będzie Cię potrzebował bez wykształcenia?” Bardzo ważne jest, aby budować relacje oparte na zaufaniu z nastolatkami i być tym, do którego zawsze możesz zwrócić się o pomoc..
Jak pozbyć się depresji
„To, co należy zrobić, zależy od stanu osoby. W łagodnych formach depresji należy skonsultować się z psychologiem, uprawiać sport, próbować medytować. W przypadku umiarkowanej i ciężkiej depresji udaj się do psychiatry. Jest to choroba, którą należy leczyć” - mówi psychoterapeuta Igor Vavilov.
Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że depresja nie jest wstydem i nie oceniaj ludzi, jeśli nie wiesz, czego doświadczają. Jak każdą chorobę, depresję najlepiej leczyć od razu..
Śledź najnowsze wiadomości na naszym kanale Telegram i na stronie na Facebooku
Dołącz do naszej społeczności na Instagramie
Jeśli znajdziesz błąd w tekście, zaznacz go myszą i naciśnij Ctrl + Enter
Dlaczego pojawia się depresja?
Depresja jest częstym i ciężkim zaburzeniem psychicznym, objawiającym się niestabilnością nastroju, patologicznym smutkiem, apatią i zmniejszeniem przeżywania pozytywnych uczuć. Istnieje wiele powodów, dla których pojawia się depresja - bez nich zaburzenie nie występuje. Może występować jako osobna choroba (okresowe zaburzenie depresyjne) lub jako część zaburzenia maniakalno-depresyjnego (naprzemiennie okresy depresji i manii). Nastrój depresyjny jest również objawem innych chorób. Stany depresyjne mogą mieć charakter sezonowy, tj. pogarszają się wiosną i jesienią.
Fizjologiczna i patologiczna depresja
Aby zrozumieć, dlaczego pojawia się depresja, należy wiedzieć, że jest to zaburzenie fizjologiczne i patologiczne..
Fizjologiczna depresja ma swoje wyjaśnienie. Właściwie mówimy o stanie smutku. Przyczyny tej depresji są różnorodne i liczne: ciężki dzień pracy, konflikty domowe, zła pogoda itp..
Poważniejszym stanem jest patologiczna depresja. W tym przypadku osoba doświadcza bardzo silnych negatywnych emocji, które utrudniają jej życie społeczne i biologiczne..
Objawy depresji podzielono na 3 główne grupy.
Pierwsza grupa obejmuje znaki psychiczne, takie jak:
- ponury nastrój;
- powolne myślenie;
- pesymizm;
- przygnębienie;
- myśli samobójcze;
- poczucie niższości;
- czuć się samotnie;
- wewnętrzna pustka;
- beznadziejność.
Druga grupa obejmuje objawy psychomotoryczne, takie jak:
- strach;
- niepokój;
- zmęczenie;
- zwolnione tempo.
Trzecią grupę reprezentują znaki somatyczne, takie jak:
- bezsenność;
- fizyczny dyskomfort;
- niestrawność;
- biegunka lub zaparcie;
- wiele innych objawów cielesnych.
W przypadku patologicznej depresji objawy te ulegają zaostrzeniu. Nie chodzi tylko o smutek. Osoba cierpiąca na patologiczną postać zaburzenia może mieć nawracające okresy depresyjne o różnym czasie trwania. Między tymi okresami następuje pewna poprawa. Ten rodzaj depresji nie zmienia się w zależności od sytuacji. Nie da się pocieszyć takiej osoby.
Dlaczego się rozwija?
Będziemy trzymać się powyższego podziału depresji. Pojawienie się formy fizjologicznej jest spowodowane ostrym problemem, trudną sytuacją, tragicznym wydarzeniem, samotnością. Powodów jest wiele, ale są one widoczne, można je zidentyfikować. Po wyeliminowaniu przyczyny depresja znika.
Przyczyny występowania patologicznej postaci depresji wynikają z określonego rodzaju zaburzenia:
- Depresja endogenna. Osoba ma wewnętrzną skłonność do choroby (predyspozycje genetyczne). Problemem jest brak substancji, które przekazują sygnały między komórkami mózgowymi, a tym samym zaburzają równowagę chemiczną organizmu. Wyzwalaczem może być uraz, poród, menopauza, dojrzewanie.
- Depresja psychogenna. Jego pochodzenie wiąże się z długotrwałym traumatycznym wydarzeniem. W niektórych przypadkach zaburzenie może wystąpić z opóźnieniem po urazie psychicznym.
- Depresja somatogenna. Jego rozwój wiąże się z chorobami fizycznymi, zwłaszcza chorobami toksycznymi lub zakaźnymi. Szkodliwe substancje i patogeny uszkadzające tkankę mózgową są postrzegane jako przyczyna depresji.
Czynniki społeczne
W rozwoju zaburzenia istotną rolę odgrywają czynniki społeczne. Z punktu widzenia pacjenta to właśnie czynniki społeczne uważa za najczęstszą przyczynę depresji. Nie zawsze tak jest. Czynniki społeczne mogą nie być bezpośrednimi przyczynami zaburzenia, a jedynie towarzyszącymi mu zjawiskami.
Przyjrzyjmy się niektórym czynnikom społecznym, które zwiększają ryzyko depresji. Eksperci uważają je za najważniejsze.
Rozwód rodziców
Bardzo często dotyczy to dzieci. Z punktu widzenia zdrowia psychicznego współistnienie z obojgiem rodziców jest nieocenione i niezastąpione. Szczera chęć ratowania wspólnego pożycia małżeńskiego to właściwa i odpowiedzialna decyzja, ważna dla dzieci.
Niski status społeczny i brak wsparcia społecznego
Życie w niedostatku i potrzebach materialnych stwarza środowisko o zwiększonym ryzyku depresji. Zwłaszcza w przypadkach, gdy materialna niepewność wiąże się z niewystarczającym tłem emocjonalnym. Obecność wsparcia społecznego jest bardzo ważna. Aby to wsparcie było skuteczne, należy je wykazać. Związek ze środowiskiem zawsze znajduje odzwierciedlenie w zdrowiu psychicznym człowieka. Poczucie beznadziejności i samotności to jeden z największych „koszmarów” ludzi. To są główne czynniki rozwoju depresji..
Stresujące i traumatyczne wydarzenia życiowe
Badania wykazały, że negatywne i stresujące wydarzenia życiowe są ważnymi czynnikami, w których depresja dotyka ludzi. Na przykład śmierć współmałżonka, rodziców, a nawet utrata pracy. Przyczyny obejmują również uporczywy i nagromadzony długotrwały stres. Współczesne społeczeństwo nieustannie boryka się z obciążeniem pracą, chronicznym zmęczeniem, brakiem czasu na odpoczynek i relaks. Chwilowy stres jest niezmiennym atrybutem postępu cywilizacyjnego.
Kumulacja problemów i zadań + zwiększony stres = rozwój depresji. To powszechny scenariusz, który widzą psychologowie..
Patologiczne uzależnienie od relacji
W tłumaczeniu na zwykły, zrozumiały język oznacza to niezdrową, nadmierną zależność od ludzi wokół ciebie. W języku fachowym określa się go zwykle jako chorobliwy stan społeczny..
Człowiek jest istotą społeczną. Potrzebuje emocjonalnego tła, bliskich ludzi, przyjaciół. Samotność i izolacja to negatywny kontrast. Każdy odczuwa potrzebę kochania i bycia kochanym. Dzieci, które w dzieciństwie nie otrzymują wystarczającej miłości i uwagi od rodziców, cierpią na brak pewności siebie, charakteryzują się wytrwałym jej poszukiwaniem.
Uzależnienie od związku wiąże się z brakiem miłości, brakiem pewności siebie. Wychowywanie rodziny z kochającymi i dojrzałymi emocjonalnie rodzicami jest cennym podstawowym warunkiem szczęśliwego i satysfakcjonującego życia..
Psychologowie odkryli, że osoby z depresją mają tendencję do tworzenia i utrzymywania uzależniających relacji. Ten związek nie jest ani szczęśliwy, ani udany. Ich konsekwencją jest długotrwała głęboka depresja.
Ciąża
Depresja w ciąży dotyka około 14-23% kobiet. W tym okresie kobieta doświadcza radości, strachu, zagubienia, stresu; później stan ten może przekształcić się w depresję.
Jest to zaburzenie psychologiczne identyczne z depresją kliniczną. Podczas ciąży zmiany hormonalne są dodawane do zmian w chemii mózgu, wpływając na substancje chemiczne w mózgu i bezpośrednio związane z depresją i lękiem.
Objawy u kobiet w ciąży utrzymują się przez około 2 tygodnie lub dłużej i mogą powrócić. Manifestacje obejmują:
- ciągły smutek;
- problemy z koncentracją;
- brak lub nadmiar snu;
- utrata zainteresowania hobby, rzeczami, sytuacjami, które zwykle przynoszą radość;
- uczucie niepokoju, winy, bezwartościowości;
- zmiana nawyków żywieniowych.
Dlaczego w czasie ciąży występuje depresja - główne wyzwalacze:
- problemy w związkach;
- depresja w historii rodziny;
- kobieta lub partner jest leczony z powodu niepłodności;
- poronienie w poprzedniej ciąży;
- poprzednie stresujące wydarzenia życiowe;
- powikłania podczas ciąży;
- przeszłe nadużycia, inne traumy.
Nieleczona depresja podczas ciąży może prowadzić do poronienia, palenia tytoniu, alkoholu, a nawet narkotyków. Mogą istnieć tendencje samobójcze, które mogą prowadzić do przedwczesnego porodu z niską masą urodzeniową, wadami rozwojowymi.
Dzieci urodzone przez kobiety, które doświadczyły depresji podczas ciąży, są często mniej aktywne, czujne, bardziej drażliwe, nerwowe.
Okres poporodowy
To zaburzenie nazywa się „zespołem poporodowym” lub „psychozą laktacyjną”. Jest to ciężki stan psychiczny, który objawia się po porodzie. Objawy obejmują:
- ekstremalne wahania nastroju;
- naruszenie koncentracji;
- utrata pamięci;
- utrata czasu i miejsca.
Zaburzenie zaczyna się objawiać 2-12 tygodni po porodzie, kiedy organizm przechodzi rozległe zmiany hormonalne, którym towarzyszy wiele emocji. Odpowiedzialnymi hormonami są progesteron, który spada po porodzie i prolaktyna, która z kolei wzrasta. Rozwój depresji poporodowej sprzyja także marnotrawstwu w ciągu około 6-miesięcznego okresu macierzyńskiego..
Zaburzenie często wiąże się z brakiem zainteresowania dzieckiem. Ponadto mogą występować halucynacje i rozpusta, których kobieta może nawet nie być świadoma..
Podobny stan występuje nie tylko po porodzie, ale także po aborcji, poronieniu. Depresja poporodowa dotyczy również mężczyzn (ojców).
Depresja w okresie menopauzy
Menopauza to ważny etap w życiu każdej kobiety..
W tym okresie w organizmie zachodzą fundamentalne zmiany hormonalne i biologiczne, którym towarzyszą zmiany w zdrowiu, psychologii i społeczeństwie. Poziom estrogenu spada. Procesowi temu towarzyszą nie tylko obiektywne, ale także subiektywne przejawy. Ten okres może rozpocząć się i przebiegać indywidualnie. Niektóre kobiety są stosunkowo spokojne i umiarkowane. Dla innych jest znacznie bardziej dramatyczny..
Menopauza to najczęstszy okres, w którym kobiety chorują na depresję.
Jest to logiczne i zrozumiałe. Życie kobiety się zmienia. Wiele osób zaczyna się bać starzenia się, czuć, że „ich pociąg odjeżdża”. Stają się bardziej świadomi swojego wieku, równoważą wartości i priorytety. Często dochodzi do dramatycznych i negatywnych zmian w kobiecej psychice, pojawia się uczucie samotności. Ważną rolę odgrywa nieharmonijne środowisko rodzinne, brak wsparcia i zrozumienia ze strony rodziny i męża. Jest to okres, w którym dzieci z reguły opuszczają rodziny, rola kobiet i matek staje się bardziej bierna. Stan i życie codzienne się zmieniają. Lęk, odpowiedzialność maleje, ale następuje również zmiana statusu.
Depresja i choroba
Doświadczenie kliniczne wykazało, że choroba fizyczna znacząco wpływa na zdrowie psychiczne.
W niektórych diagnozach ryzyko współistnienia depresji jest bardzo duże i należy je brać pod uwagę podczas leczenia jako poważne powikłanie współistniejące. Najbardziej zagrożeni są młodzi mężczyźni i kobiety, osoby gorzej wykształcone, osoby ze słabym wsparciem społecznym. Problemy zdrowotne i choroby przewlekłe mogą być postrzegane jako główny czynnik ryzyka wystąpienia zaburzeń depresyjnych. Na tym etapie warto wspomnieć o znaczeniu zdrowego stylu życia jako głównej formy profilaktyki zaburzeń zdrowia psychicznego.
Wszystkie choroby przewlekłe zaburzają równowagę organizmu, zakłócają procesy fizjologiczne oraz zaburzają samopoczucie psychiczne i stabilność. Choroba i towarzyszące jej zaburzenia zaburzają równowagę psychiczną i emocjonalną, stwarzając ryzyko wystąpienia depresji.
Poniżej znajdują się choroby najczęściej związane z depresją.
Uderzenie
Wysoki odsetek osób, które przeżyły udar, cierpi na zaburzenia depresyjne. Wynika to z bezpośredniego uszkodzenia części mózgu i upośledzonej funkcji mózgu, co znacząco wpływa na życie pacjenta. Staje w obliczu nowej sytuacji dla siebie. Jest zależny od pomocy i opieki drugiej osoby. Wydajność i jakość życia spadają, powoli się poprawiając. Stwarza to podstawę do rozwoju zaburzenia psychicznego..
Choroby onkologiczne
Charakter choroby, potrzeba długotrwałego i wymagającego leczenia, atmosfera oddziałów onkologicznych i związane z nimi percepcje są czynnikami ryzyka rozwoju zaburzeń depresyjnych. Problemy są często potęgowane przez wiele niedokładnych i pesymistycznych danych otrzymywanych przez pacjentów z ich otoczenia, Internetu i telewizji. Widzą negatywne, tragiczne przykłady i losy, co jest wielkim obciążeniem psychicznym..
Badania pokazują, że nawet 40% pacjentów z rakiem ma mniej lub bardziej ciężką depresję.
Cukrzyca
Nawet diabetycy nie są odporni na zwiększone ryzyko depresji. Insulinozależni i inni chorzy na cukrzycę mają znacznie większe ryzyko rozwoju choroby niż zdrowa populacja. Ryzyko to wzrasta u pacjentów z wysokim poziomem glikemii, niską kompensacją choroby i rozwojem przewlekłych powikłań cukrzycy..
Choroby serca
Osoby cierpiące na chorobę wieńcową, przewlekłą niewydolność serca, które przeszły zawał, mają znacznie większe ryzyko wystąpienia depresji. U wielu pacjentów po zawale serca zdiagnozowano stosunkowo ciężką depresję..
Depresja i styl życia
Styl życia ma znaczący wpływ na zdrowie psychiczne.
Dobry i zdrowy styl życia, szacunek dla życia, regularne ruchy, odpoczynek i odpowiedni sen są ważnymi czynnikami w zapobieganiu depresji i innym zaburzeniom psychicznym. Podejmowanie właściwych decyzji i podejmowanie życiowych kroków zmniejszy ryzyko zaburzeń. Wręcz przeciwnie, złe decyzje, złe kroki, niewłaściwi ludzie w środowisku zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia depresji..
Dla zdrowia psychicznego niezaprzeczalne jest znaczenie zdrowej i regularnej diety. Wybór odpowiedniej i zdrowej żywności, regularne odżywianie się to warunek zdrowego, szczęśliwego życia, dobre sposoby radzenia sobie w stresujących sytuacjach. Z kolei pijaństwo i późniejszy kac, niezdrowa dieta, odwodnienie potęgują negatywny wpływ czynników cywilizacyjnych.
Brak ruchu i aktywności fizycznej
Wiele badań naukowych wykazało, że regularne ćwiczenia i aktywność fizyczna są głównymi czynnikami utrzymania zdrowia psychicznego i zapobiegania depresji. Jest to najbardziej prawdziwe w przypadku osób z przewlekłymi schorzeniami, takimi jak zaburzenia sercowo-naczyniowe i metaboliczne. Ruch i aktywność fizyczna mają na celu pomóc ludziom w utrzymaniu dobrej kondycji fizycznej i psychicznej, są narzędziem profilaktyki stanów depresyjnych..
Nieregularny rytm dobowy
Ciało ludzkie działa według pewnych wewnętrznych zegarów. Ten harmonogram jest ściśle związany z życiem codziennym. To naturalny fizjologiczny mechanizm funkcjonowania organizmu ludzkiego, zwany biorytmem. Każdy to ma. Tylko każda osoba jest trochę inna.
Biorytm jest istotnie powiązany z zarządzaniem czasem. Biorytm i efektywne zarządzanie czasem są organicznie powiązane. Powinny się uzupełniać. Osoba pracuje lepiej i wydajniej, przestrzegając regularnej codziennej rutyny. Wystarczy iść spać w tym samym czasie i nie pomijać posiłków. Jeśli reżim nie jest przestrzegany, organizm rejestruje zmiany, sygnalizuje je mózgowi. Ta ingerencja w organizm zwykle nie jest dramatyczna, jest w stanie poradzić sobie z „drobnymi zaburzeniami”.
Problem pojawia się, gdy naturalne biorytmy są regularnie zaburzane. Życie w szybkim tempie, wiele zadań, nagłe wypadki, brak czasu, stres. Wszystko to łamie codzienny rytm. Wynik? Idealna podstawa do depresji. Nawet zdrowi psychicznie, odporni ludzie mogą doświadczyć skutków depresji. I nie tylko. Zakłócony rytm dobowy może również objawiać się innymi trudnościami, w szczególności zaburzeniami snu, złym trawieniem, lękiem, bólami głowy.
Powszechne mity na temat początku i przebiegu depresji
Wiele osób uważa, że „to im się nigdy nie przydarzy”, postrzegają depresję jako problem słabych osobowości. Wydaje im się, że chodzenie do psychiatry jest przywilejem „głupich” ludzi. Choroby psychiczne to nadal temat tabu w naszym kraju. Osoby z tymi zaburzeniami nie odwiedzają często lekarza. Są postrzegane jako problemy osobiste, powód do wstydu..
Najczęstsze mity mówią, że depresja...
Dotyczy tylko osób niestabilnych psychicznie
Jest to biologiczna choroba mózgu. Jak wszystkie choroby, może uderzyć bez wyraźnego powodu. Nie jest to przejawem „umysłowej labilności” osoby. Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać zaburzenie. Należą do nich w szczególności spadki, poważne utraty życia.
Jest konsekwencją poważnego tragicznego wydarzenia
Nie każdy reaguje depresją na poważne straty w życiu. Wręcz przeciwnie, może powstać bez wcześniejszej straty lub tragedii w życiu osobistym. Ale choroba może wywołać stresujące zmiany w życiu, a nawet przyjemne wydarzenia, takie jak emerytura, awans, nagłe bogactwo..
Wymaga jedynie zmian w otoczeniu, działań, kontaktu z ludźmi
Osoby cierpiące na ciężką depresję nie mogą czerpać energii z wakacji, podróży, przyjaźni. Wręcz przeciwnie, czynności zwykle przyjemne mogą je wyczerpać, pogorszyć stan, dlatego z reguły są odrzucane.
Jest przejawem słabości i lenistwa
Osoby cierpiące na depresję nie są leniwe ani słabe, są chore. Choroba często całkowicie paraliżuje wolę człowieka, przez co pacjenci mogą wydawać się zbyt leniwi, niezdolni do podjęcia decyzji. Kiedy objawy znikają po skutecznym leczeniu, wracają do poprzednich nawyków zawodowych..
Wymaga jedynie leczenia psychoterapeutycznego
Psychoterapia zwykle pomaga w łagodniejszych postaciach choroby. Ale jedno podejście psychoterapeutyczne może nie wystarczyć. Dlatego w celu zwiększenia skuteczności leczenia przepisywane są leki..
Nazywany ponurą zimną pogodą
Choroba nie zależy od pory roku, może wystąpić w dowolnym momencie. Wyjątkiem są depresje sezonowe (około 2%), których szczyt przypada na jesień i zimę. Etiologia zakłada brak światła dziennego, ale dokładne przyczyny nie są jasne.
Reprezentuje „życiową porażkę”
Depresja jest związana z zaburzeniem równowagi biologicznej i chemicznej mózgu, które jest również wykrywane za pomocą niektórych technik obrazowania. Z tego powodu konieczne jest leczenie go w taki sam sposób, jak inne choroby. W końcu stosowanie antybiotyków na zapalenie płuc nie jest uważane za naruszenie życia.!
Szybko goi, leki można przerwać w dowolnym momencie
Depresja jest jednym z najlepiej uleczalnych zaburzeń psychicznych. Leczenie pomaga zdecydowanej większości pacjentów. Ale leki należy przyjmować przez długi czas, nie pomagają od razu. Pomimo skuteczności leków przeciwdepresyjnych, do widocznego sukcesu leczenia potrzeba kilku tygodni terapii. Ważne jest, aby obserwować dawkowanie, regularnie przyjmować leki i zmieniać je, jeśli to konieczne. Wielu pacjentów popełnia błąd, nie przyjmując leków przeciwdepresyjnych, jeśli ich stan nie poprawi się natychmiast. Prowadzi to do natychmiastowego pogorszenia zdrowia psychicznego..
To groźna choroba, miejsce pacjentów znajduje się w szpitalu psychiatrycznym
Pacjenci z depresją są zwykle całkowicie nieszkodliwi dla środowiska. Ale jeśli mają myśli samobójcze lub nawet próbują popełnić samobójstwo, choroba może zagrozić ich zdrowiu i życiu. O stosowności hospitalizacji zawsze decyduje lekarz, ale większość pacjentów leczona jest ambulatoryjnie.
Stanowi przeszkodę w działalności zawodowej, opiece rodzinnej
Nie prawda. Wiele osób z łagodną postacią schorzenia pomimo trudności wykonuje swoje obowiązki zawodowe i opiekuje się członkami rodziny. Ale ciężka postać zwykle wyklucza pacjentów z ich normalnego funkcjonowania. Po odpowiednim leczeniu mogą wrócić do normalnego życia..
Wymaga tylko ćwiczeń, zwiększonego spożycia minerałów
Odpowiednie spożycie minerałów i regularny ruch są dobrymi pomocnikami w okresie rekonwalescencji po chorobie. Ale ani minerały, ani ćwiczenia nie są wystarczającym rozwiązaniem terapeutycznym. Poważniejsze przypadki wymagają leczenia, zwykle w połączeniu z psychoterapią.
To dziedziczny problem
Czynniki genetyczne, które przyczyniają się do rozwoju zaburzeń biochemicznych w mózgu (na przykład nieprawidłowości w liczbie receptorów serotoninowych lub ich wrażliwości) mogą stanowić potencjalny początek choroby. Ale obecność zaburzenia u obojga rodziców nie jest gwarantem jego rozwoju u dziecka..
Jest częścią okresu dojrzewania lub starości
Depresja nie jest normalną częścią okresu dojrzewania lub starzenia się. Jeśli nastolatek lub osoba starsza ma objawy choroby, potrzebuje profesjonalnej pomocy.
Przechodzi samodzielnie
Choroba często nie ustępuje bez leczenia. Utrzymujące się objawy stopniowo prowadzą do utraty sprawności, izolacji i ogólnego pogorszenia stanu zdrowia. Depresja jest istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia i niekorzystnego przebiegu wielu chorób somatycznych, w szczególności chorób serca i krwi, schorzeń kręgosłupa oraz chorób onkologicznych. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym bardziej będzie skuteczne. Ważną częścią terapii i zapobiegania dalszym epizodom depresyjnym jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych oraz przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia..
Wreszcie
Depresja to zaburzenie, które dotyka ludzi o różnym statusie społecznym i wykształceniu. Złe warunki społeczne mogą wywołać chorobę, ale nie jest to regułą. Choroba wymaga profesjonalnej pomocy psychologicznej, często w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi. Nie ma się czego wstydzić. Im wcześniej osoba poprosi o pomoc, tym skuteczniejsza będzie terapia..
