Neuropatia

Polineuropatia jest jednym z najpoważniejszych zaburzeń neurologicznych. Charakteryzuje się licznymi uszkodzeniami nerwów obwodowych. Gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania leczenia operacyjnego mającego na celu osłabienie lub wyeliminowanie przyczyny patologii.

Neuropatia to choroba, która występuje z powodu dysfunkcji nerwu. Przyczyną mogą być urazy, patologie układu nerwowego lub zespoły tunelowe.

Czym jest polineuropatia kończyn dolnych

Nazwa choroby jest tłumaczona z języka greckiego jako „choroba wielu nerwów”, a tłumaczenie to w pełni oddaje istotę polineuropatii kończyn dolnych. W tym przypadku dotyczy to prawie wszystkich zakończeń obwodowego układu nerwowego..

Istnieje kilka postaci choroby:

• Czuciowa polineuropatia kończyn dolnych. Objawia się w większym stopniu zaburzeniem wrażliwości w dotkniętym obszarze, na przykład drętwieniem, mrowieniem lub mrowieniem, pieczeniem. Leczenie polega na łagodzeniu objawów czuciowych za pomocą leków. Dystalna polineuropatia czuciowa kończyn dolnych powoduje wiele niedogodności dla ofiary, ponieważ początkowo podejrzenie choroby jest dość problematyczne, ale im dłuższe leczenie zostanie odroczone, tym trudniej będzie.
• Silnik. Głównym objawem jest osłabienie mięśni, aż do całkowitej niezdolności do poruszania rękami lub nogami. Może to bardzo szybko doprowadzić do zaniku mięśni..
• Sensomotor. Łączy w sobie objawy polineuropatii czuciowej i ruchowej. W większości przypadków diagnozuje się tę formę..
• Wegetatywny. Różni się tym, że na pierwszym planie widoczne są objawy uszkodzenia włókien wegetatywnych. Blanszowanie skóry, nadmierne pocenie się, zawroty głowy, zaburzenia przewodu pokarmowego, zaparcia, tachykardia to bezpośrednie przyczyny. Zaburzenia wegetatywne sygnalizują kilka problemów naraz, dlatego należy koniecznie skonsultować się z lekarzem.
• Mieszany. Ta forma jest diagnozowana, jeśli obserwuje się wszystkie powyższe objawy.

Opinia eksperta

Autor: Alexey Vladimirovich Vasiliev

Neurolog, Kierownik Centrum Naukowo-Badawczego Chorób Neuronu Ruchowego / ALS, kandydat nauk medycznych

Polineuropatia to złożona choroba charakteryzująca się zanikiem włókien nerwowych w wyniku zaburzeń funkcjonowania obwodowego układu nerwowego. Patologia dotyczy kończyn górnych i dolnych, czemu towarzyszy naruszenie wrażliwości tkanek powłokowych, wydajność mięśni, pogorszenie krążenia krwi.

Polineuropatia dzieli się na 2 typy:

• Pierwotne jest śmiertelne, można je zaobserwować u każdego zdrowego człowieka, postępuje bardzo szybko, często kończy się paraliżem Landry'ego.
• Wtórne rozwija się w wyniku zaburzeń metabolicznych, jest następstwem cukrzycy, niedoboru witamin w organizmie, ogólnego zatrucia, infekcji, urazów.

Objawy polineuropatii kończyn dolnych są wyraźne. Początkowo człowiek odczuwa osłabienie nóg, pojawia się uczucie drętwienia stóp, stopniowo rozprzestrzeniające się na całą kończynę. Niektórzy pacjenci skarżą się na pieczenie i ból, mrowienie w nogach, w zaawansowanych przypadkach pojawia się chwiejny chód, dysfunkcja motoryczna. W zależności od nasilenia schorzenia mogą pojawić się takie objawy jak cienie pod oczami, zawroty głowy, osłabienie, drżenie. Lekarze kliniki Jusupow zbadają pacjenta, na podstawie kompleksowej diagnozy, zidentyfikują dokładną diagnozę i zalecą leczenie zgodnie ze stanem ogólnym i objawami ubocznymi choroby.

Przyczyny polineuropatii kończyn dolnych

Przyczyny polineuropatii kończyn dolnych różnych typów są podobne. Następujące punkty mogą prowadzić do rozwoju:

• Cukrzyca. Jest to najczęstsza przyczyna wystąpienia choroby, ponieważ zakłóca prawidłowe funkcjonowanie naczyń odżywiających nerwy, powodując tym samym odchylenie osłonki mielinowej włókien nerwowych. W przypadku cukrzycy najczęściej cierpią nogi..
• Znaczny niedobór którejkolwiek z witamin z grupy B. To na nich opiera się praca układu nerwowego, dlatego ich długotrwały niedobór może prowadzić do rozwoju choroby.
• Narażenie organizmu na toksyczne substancje. Toksyny obejmują chemiczne substancje trujące, napoje alkoholowe, a także zatrucia różnymi chorobami zakaźnymi: błonicą, ludzkim wirusem niedoboru odporności, opryszczką. Kiedy organizm jest zatruty tlenkiem węgla, arsen, polineuropatia dystalna może rozwinąć się w ciągu zaledwie kilku dni, a przy alkoholizmie i infekcjach charakterystyczny jest dłuższy rozwój.
• Traumatyzacja. Włókna nerwowe ulegają uszkodzeniu w wyniku urazu lub operacji. Do pierwszych należy ucisk nerwów, który jest charakterystyczny dla takich chorób kręgosłupa, jak przepuklina dysków, osteochondroza.
• Zespół Guillain-Barré. Choroba autoimmunologiczna często rozwija się w organizmie człowieka po patologiach zakaźnych.
• Dziedziczna predyspozycja. Naukowcy udowodnili, że pewne zaburzenia prawidłowego metabolizmu, które prowadzą do polineuropatii, są przenoszone genetycznie.

W rzadkich przypadkach patologia występuje u kobiet w ciąży, które, jak się wydaje, są całkowicie zdrowe. Choroba może objawiać się w dowolnym momencie - zarówno w pierwszym, jak i trzecim trymestrze. Naukowcy zgadzają się, że przyczyną jest właśnie niedobór witamin z grupy B, przedłużająca się toksykoza i nieprzewidywalna reakcja układu odpornościowego kobiety ciężarnej na płód..

Pierwsze oznaki polineuropatii kończyn dolnych

Pierwsze objawy występują głównie na dystalnych nogach. Przede wszystkim narażone są na choroby stóp, a następnie objawy polineuropatii kończyn dolnych stopniowo rozprzestrzeniają się w górę, dlatego ważne jest, aby rozpocząć leczenie w terminie.

Początkowo pacjenci odczuwają dyskomfort:

• palenie;
• mrowienie;
• Gęsia skórka;
• drętwienie.

Następnie pojawiają się bóle, które są możliwe nawet przy lekkim dotyku. Dodatkowo może dojść do naruszenia wrażliwości w obszarze uszkodzenia włókien nerwowych - może ona zarówno zmniejszać się, jak i zwiększać.

Objawy komplikuje osłabienie mięśni. W niezwykle rzadkich sytuacjach pojawia się zespół niespokojnych nóg.

Ze względu na poprawę krążenia krwi w dotkniętych obszarach na skórze ofiary z czasem pojawiają się zaburzenia tropikalne i naczyniowe, które objawiają się:

• pogorszenie lub przebarwienia;
• peeling;
• pęknięcia;
• wrzody.

Zaburzenia naczyniowe obejmują nadmierną bladość skóry i uczucie zimna w miejscach narażonych na choroby. Na zdjęciu nie widać objawów polineuropatii kończyn dolnych, dlatego warto posłuchać swoich uczuć.

Objawy polineuropatii kończyn dolnych

Przyczyny polineuropatii kończyn dolnych są różne, ale objawy są zawsze podobne. Są one wyrażone w następujący sposób:

• słabe mięśnie;
• zmniejszona wrażliwość, która może całkowicie zniknąć;
• brak odruchów;
• palenie;
• obrzęk;
• drżące palce;
• nadmierne pocenie;
• cardiopalmus;
• brak koordynacji;
• naruszenie funkcji oddechowych;
• trudności z równowagą;
• powolne gojenie się ran.

Nasilenie objawów może mieć różny stopień nasilenia. Dlatego choroba może rozwijać się zarówno przez lata, jak iw ciągu kilku dni..

Diagnostyka polineuropatia kończyn dolnych

Obecność polineuropatii można stwierdzić bez specjalnych testów, na podstawie objawów i pierwszych oznak. Konieczne jest przeprowadzenie specjalnych testów w celu zidentyfikowania przyczyny choroby. Rozpoznanie może być trudne ze względu na obfitość objawów. W takim przypadku wymaganych będzie szereg badań instrumentalnych i laboratoryjnych..

Początkowo wymagana jest konsultacja z neurologiem. Lekarz powinien zbadać dotknięte obszary i sprawdzić refleks. Jeśli podejrzewasz polineuropatię, musisz:

• ogólna analiza krwi;
• sprawdzić poziom cukru we krwi i moczu, aby wykluczyć lub potwierdzić obecność cukrzycy;
• analiza biochemiczna wskaźników, takich jak kreatynina, mocznik, białko całkowite, enzymy wątrobowe, poziom witaminy B12.

Czasami może być wymagana biopsja nerwu.

Dodatkowo zalecana jest elektrroneuromyografia. Badania neurofizjologiczne pomagają dowiedzieć się, jak szybko sygnał dociera do zakończeń nerwowych. Przeprowadzenie jest konieczne niezależnie od objawów klinicznych, ponieważ pomaga zidentyfikować prędkość propagacji wzbudzenia wzdłuż nerwów. Aby ocenić symetrię i poziom zmiany, wymagane jest EMG nóg.

Historia i badanie fizykalne pomagają określić, czy potrzebne są dodatkowe testy, aby znaleźć przyczyny neuropatii.

Leczenie polineuropatii kończyn dolnych

Pacjent z polineuropatią kończyn dolnych musi przygotować się na długie i trudne złożone leczenie. Polega bowiem nie tylko na zatrzymaniu objawów zatruwających życie, ale także na wykorzenieniu pierwotnej przyczyny wystąpienia choroby.

W rezultacie włókno nerwowe zostaje zniszczone, a jego przywrócenie zajmie dużo czasu. Przebieg leczenia rozpoczyna się od bezpośredniego wpływu na czynnik wywołujący polineuropatię, czyli złagodzenie choroby podstawowej lub ustabilizowanie stanu pacjenta.

Na przykład, jeśli przyczyną choroby jest cukrzyca, to wszystkie wysiłki są początkowo skierowane na obniżenie poziomu cukru we krwi, przy odmianie zakaźnej, terapia lekami ma na celu zwalczanie infekcji, a jeśli przyczyna problemu tkwi w niedoborze witamin z grupy B, to należy uzupełnić niedobór w czasie. Jeśli przyczyną polineuropatii jest naruszenie układu hormonalnego, lekarz przepisuje terapię hormonalną. Jednak terapia witaminowa jest szerzej stosowana w leczeniu..

Pozytywny wynik wykazują te leki, które mają na celu poprawę mikrokrążenia krwi, a tym samym odżywianie włókien nerwowych.

W leczeniu aktywnie wykorzystywane są techniki fizjoterapeutyczne, na przykład elektroforeza. Jeśli polineuropatii kończyn dolnych towarzyszy silny zespół bólowy, pacjentowi należy przepisać leki przeciwbólowe, miejscowo i wewnętrznie.

Niemożliwe jest pełne ubezpieczenie od choroby. Ale możesz spróbować temu zapobiec, stosując powszechne środki ostrożności. Oznacza to, że podczas pracy z substancjami toksycznymi konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego, przyjmowanie jakichkolwiek leków tylko po konsultacji i przepisaniu lekarza, a także nie dopuszczanie do przebiegu chorób zakaźnych, zapobiegających ich przechodzeniu w przewlekły stan zapalny, kiedy nie będzie można wyleczyć choroby i będzie konieczne tylko usunięcie zaostrzenie i złagodzenie objawów. Najprostsze środki zapobiegające występowaniu problemów to zbilansowana dieta, bogata w witaminy, stała aktywność fizyczna oraz unikanie napojów alkoholowych..

Początkowo leczenie koncentruje się na wyeliminowaniu przyczyny, a następnie kontynuuje terapię wspomagającą. Konieczne jest zniesienie leków i wyeliminowanie wpływu na organizm substancji toksycznych, które spowodowały początek choroby, dostosowanie diety, uzupełnienie jej niezbędnymi witaminami. Biorąc pod uwagę, że tylko te środki spowalniają przebieg choroby i zmniejszają dolegliwości, powrót do zdrowia jest niezwykle powolny i może być niepełny..

Jeśli przyczyny nie można zatrzymać, całe leczenie ogranicza się do zminimalizowania bólu i niepełnosprawności. Specjalista rehabilitacji i fizjoterapeuta zaleci specjalne urządzenia ortopedyczne.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe są przepisywane w celu złagodzenia bólu neuropatycznego, takiego jak pieczenie lub pełzanie. Leki oddziałujące na ośrodkowy układ nerwowy dobierane są indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stanu organizmu i psychiki pacjenta. Surowo zabrania się samodzielnego przepisywania leków, aby nie wyrządzić jeszcze większych szkód..

W przypadku demielinizacyjnej polineuropatii nóg często stosuje się leczenie oparte na immunomodulatorach. Plazmafereza lub dożylne immunoglobuliny są zalecane w przypadku ostrej zapalnej demielinizacji.

W przypadku przewlekłej dysfunkcji mieliny podaje się plazmaferezę lub dożylne immunoglobuliny, kortykosteroidy lub inhibitory metabolizmu.

Z całej listy preparatów witaminowych preferowane są witaminy B1 i B12, które są również nazywane tiaminą i cyjanokobalaminą. Substancje poprawiają poziom przejścia pobudzenia przez włókno nerwowe, co znacznie ogranicza objawy choroby, a także dodatkowo chroni nerwy przed działaniem aktywnych rodników. Są przepisywane jako długi kurs w postaci zastrzyków domięśniowych..

Nawet jeśli zabieg jest skuteczny i wszystkie lub większość włókien nerwowych wyzdrowiała, jest za wcześnie na relaks. Konieczne jest przeprowadzenie długiej terapii rehabilitacyjnej, ponieważ przy polineuropatii cierpią przede wszystkim mięśnie, tracąc ton. Dlatego potrzebna jest długotrwała praca, aby przywrócić mobilność - może być wymagana pomoc kilku specjalistów naraz.

Podczas rehabilitacji po chorobie masaż jest obowiązkowy. Znakomicie poprawia ukrwienie, przywraca ruchomość i elastyczność tkankom mięśniowym, usprawnia procesy metaboliczne.

Podobny efekt zapewniają różne techniki fizjoterapeutyczne. Poprawiają również mikrokrążenie, zmniejszają ból i naprawiają komórki mięśniowe. Fizjoterapia polineuropatii kończyn dolnych jest najbardziej przydatna, dlatego nie zaleca się jej lekceważenia.

W przypadku poważnych urazów, kiedy niemożliwe jest całkowite przywrócenie zdolności do pracy, konieczna może być pomoc terapeuty zajęciowego. Ergoterapia to zabieg działający. Specjalista pomaga ułatwić proces adaptacji pacjenta do stanu ograniczonego ruchu, opracowuje nowy algorytm ruchów niezbędny do wykonywania codziennych czynności.

Ze względu na wyjątkowość każdego przypadku, schemat działań rehabilitacyjnych ustalany jest indywidualnie i zależy od stanu pacjenta. Rehabilitacja może obejmować terapię witaminową, długotrwałą pracę z psychologami, dietoterapię i inne techniki w zależności od konkretnej sytuacji..

Leczenie polineuropatii kończyn dolnych należy rozpocząć natychmiast i bezzwłocznie. Gdy tylko pojawią się niepokojące objawy, należy skonsultować się z lekarzem - bez terminowej terapii istnieje wysokie ryzyko powikłań w postaci paraliżu, zaburzeń układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Terminowe rozpoczęcie leczenia pomoże zminimalizować prawdopodobieństwo powikłań i zachować pełną zdolność do pracy. Nie zapomnij o terapii rehabilitacyjnej, to ona utrwali efekt uzyskany po zabiegu..

Prognoza polineuropatii kończyn dolnych

Choroba jest bardzo niebezpieczna dla osoby, ponieważ nie ustępuje sama. Jeśli zaczniesz polineuropatię, konsekwencje będą tragiczne..

Warto pamiętać, że długotrwałe osłabienie mięśni często prowadzi do obniżenia napięcia mięśni ciała, a następnie do całkowitego zaniku mięśni. To z kolei może prowadzić do pojawienia się wrzodów na skórze..

W rzadkich przypadkach polineuropatia kończy się całkowitym porażeniem dalszych płaszczyzn ciała i narządów oddechowych. To jest śmiertelne dla ludzi. Postępująca choroba sprawia ofierze wiele niedogodności, zmuszając go do budowania nowego stylu życia, radykalnie zmieniając zwykły sposób. Z biegiem czasu pacjenci tracą zdolność samodzielnego poruszania się i dbania o siebie, co jest obarczone uczuciem zwiększonego niepokoju i depresji. W takim przypadku pilnie potrzebna jest pomoc wykwalifikowanego psychologa. Dystalna polineuropatia kończyn dolnych wymaga długotrwałej rehabilitacji, nawet po wyzdrowieniu i ustąpieniu wszystkich objawów.

Zapobieganie polineuropatii kończyn dolnych

Aby zapobiec chorobie, takiej jak polineuropatia dolnych partii ciała, konieczne jest zaprzestanie picia alkoholu, regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi i moczu, a podczas pracy z substancjami niebezpiecznymi i toksycznymi konieczne jest stosowanie specjalnego sprzętu ochrony osobistej.

Aby uniknąć wystąpienia bólu po zatrzymaniu choroby, zaleca się:

• nosić luźne buty, które nie uciskają stóp;
• nie chodź na długie spacery na duże odległości;
• nie stój nieruchomo przez długi czas bez zmiany pozycji;
• umyj stopy w chłodnej wodzie.

Nie zapomnij o ćwiczeniach fizjoterapeutycznych, mających na celu utrzymanie stałego napięcia mięśni, zapobiegając atrofii. Regularna fizykoterapia polineuropatii wzmocni organizm. Warto prowadzić spokojny tryb życia, unikając emocjonalnego przeciążenia, które może negatywnie wpłynąć na układ nerwowy, dobrze się odżywiać i wsłuchiwać w stan organizmu, aby nie dopuścić do nawrotu choroby.

Przyczyny, objawy i leczenie neuropatii kończyn dolnych

Termin neuropatia jest powszechnie rozumiany jako oznaczający uszkodzenie zakończeń nerwowych, głównie kończyn dolnych. Objawy neuropatii kończyn dolnych objawiają się w postaci częstych paraliżów i zaburzeń czucia. Obwodowy układ włókien nerwowych ulega zmianom strukturalnym, w wyniku których osoba doświadcza wielu nieprzyjemnych wrażeń. Przejawy te znacznie obniżają jakość życia człowieka, ograniczając jego zdolność do pracy..

• 1. Dlaczego choroba występuje?
• 2. Objawy choroby
• 3. Ogólne zasady diagnozy
• 4. Metody terapii
• 5. Podsumowując

Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, ale w większym stopniu dotyka osoby po 45 roku życia, głównie mężczyzn. Wynika to z faktu, że ich rodzaj aktywności i sposób życia wiąże się z dużymi kontuzjami. Zagrożone są również osoby otyłe i pracownicy chemiczni. Bardzo często neuropatia nerwu strzałkowego w okolicy zewnętrznej części stawu kolanowego podczas długotrwałego przebywania w jednej pozycji lub siedzenia ze skrzyżowanymi nogami, również pracownicy biurowi są podatni na tę postać choroby.

Symptomatologia choroby i intensywność objawów patologii zależy bezpośrednio od rodzaju choroby rozwijającej się w ciele pacjenta. Współczesna medycyna rozróżnia następujące typy neuropatii:

• zapalny;
• toksyczny;
• uczulony;
• traumatyczny.

W zależności od rodzaju choroby określa się przyczyny, które ją powodują..

Polineuropatia, jak nazywa się tę chorobę, może rozwinąć się z różnych powodów. Z reguły są to:

• toksyczne zatrucie arszenikiem i ołowiem, zatrucie alkoholem;
• infekcje bakteryjne i wirusowe wywołujące stany zapalne nerwów obwodowych;
• ostre choroby wątroby, nerek i trzustki;
• zaburzenia endokrynologiczne w organizmie, cukrzyca;
• niekontrolowane przyjmowanie leków;
• awitaminoza;
• procesy autoimmunologiczne, nowotwory nowotworowe;
• dziedziczna skłonność.

Wszystko to powoduje reakcję nerwów dystalnych, więc czynniki drażniące lub infekcje mogą przenikać bezpośrednio do włókien, ponieważ są pozbawione bariery krew-mózg.

Rozróżnij także neuropatię kończyn dolnych:

• wrażliwy;
• silnik;
• wegetatywny;
• mieszany.

Manifestacja objawów w tym przypadku będzie wynikać z lokalizacji i charakteru uszkodzenia tkanek nerwowych.

W przebiegu choroby neuropatię można podzielić na ostrą, wolno postępującą, nawrotową i przewlekłą. Każda z postaci choroby ma swoją własną charakterystykę, na przykład ostra może rozwinąć się w ciągu kilku dni, wszystkie objawy będą wyraźne. Wolno postępującą postać choroby obserwuje się zwykle u osób z cukrzycą i dziedziczną skłonnością do choroby. Forma nawracająca może wystąpić, jeśli dana osoba nie zastosowała się w pełni do zaleceń lekarza. Choroba może wznowić swój przebieg po ekspozycji na niekorzystny czynnik - proces zapalny w organizmie, infekcję bakteryjną lub uraz.

Pierwsze objawy choroby można zaobserwować nawet w domu. Przede wszystkim osoba odczuwa częściowe drętwienie nóg. Z reguły obserwuje się je w fazie spoczynku i podczas snu. Nogi stopniowo zaczynają puchnąć. Można zauważyć, że wraz z rozwojem choroby obrzęk zwiększa się. Często pacjent odczuwa mrowienie, które migruje do pięty i tępy ból, który ustępuje po kilku minutach. W zależności od choroby umiejscowienie tkanki nerwowej, wrażliwość określonej części nogi może wzrosnąć lub odwrotnie, stać się matową, przypominającą paraliż.

W trakcie ruchu pacjent może odczuwać spowolnienie mięśni kończyn dolnych, szczególnie podczas wchodzenia po schodach. Z powodu zmian zwyrodnieniowych w mięśniach może wystąpić „chód koguta” i utykanie. Podczas chodzenia zauważane jest zwisanie stopy i pojawia się rodzaj uderzenia. Często dochodzi do paraliżu dużego palca. Ale jednocześnie wrażliwość pozostałych palców nie jest zakłócona..

Neuropatia piszczelowa charakteryzuje się niezdolnością pacjenta do odwrócenia stopy do wewnątrz. Pacjent boli, gdy staje na palcach, podczas chodzenia osoba przenosi cały ciężar na pięty, pojawia się tupanie.

Neuropatia nerwu udowego objawia się drętwieniem w górnej części uda, ból może wystąpić w okolicy pachwiny, co znacznie komplikuje rozpoznanie. Pacjent nie jest w stanie dokładnie oznaczyć miejsca lokalizacji bólu, dlatego lekarz musi przeprowadzić diagnostykę różnicową w chorobach układu moczowo-płciowego, które charakteryzują się występowaniem skurczów.

Odruchy ścięgniste w stawie kolanowym stają się matowe. W najbardziej zaawansowanym przypadku zaczynają się tworzyć owrzodzenia troficzne, które ostatecznie prowadzą do zespołu Guillain-Barré, całkowitego paraliżu nóg i mięśni oddechowych.

Jeśli bardziej szczegółowo przyjrzymy się objawom neuropatii, możemy powiedzieć, że choroba może wywoływać zaburzenia czucia, zaburzenia ruchu, zmiany wegetatywno-troficzne, jak już wspomniano powyżej..

Wrażliwe zaburzenia objawiają się uczuciem pełzania na skórze, obcego ciała w określonej części kończyny. Czasami pacjenci twierdzą, że lepiej byłoby poczuć ostry ból, więc te nieprzyjemne odczucia „pełzania owadów” wyczerpują pacjenta. Nie jest to wcale dziwne, ponieważ ścigają go zarówno w spokojnym, jak i aktywnym stanie..

Ból w zaburzeniach czucia rzadko jest ostry. Z reguły jest to ból, skręcenie kończyny, bolesność. Często pacjenci nie potrafią rozpoznać ciepła i zimna, chociaż w kończynie obecne są inne uczucia. U osób starszych próg bólu może zostać przekroczony, to znaczy ból spowodowany zwykłym dotykiem może prowadzić do wstrząsu, a silne efekty mechaniczne zostaną zignorowane. Utrata wrażliwości dla osoby jest bardziej niebezpieczna, ponieważ pacjent może zranić nogę, a nawet ją złamać i nic nie czując, kontynuować swoje zwykłe życie. Przedwczesna pomoc w przypadku takich obrażeń jest obarczona niepełnosprawnością.

Często podczas chodzenia ludzie tracą równowagę i upadają, depcząc po małym kamieniu. Faktem jest, że podeszwa kończyny przestaje rozpoznawać pewne cechy powierzchni. Pacjenci czasami muszą cały czas patrzeć na swoje stopy i kontrolować chód, przekazując jedynie wizualnie sygnały do ​​mózgu o ruchu nóg. W normalnym stanie kończyny i wzrok współpracują ze sobą, czasami nawet przy uszkodzeniu odruchów noga unosi się, aby przekroczyć stopień.

Gdy włókna motoryczne są uszkodzone, odnotowuje się zaburzenia motoryczne. Pojawiają się jako całkowity brak odruchów w stawach kolanowych i skokowych. Pojawiają się skurcze i skurcze mięśni. Zaburzenia ruchowe to pourazowa reakcja organizmu na zerwanie więzadeł lub zakończeń nerwowych kończyny. Czasami mięśnie zanikają i charakteryzują się letargiem.

Zmiany wegetatywno-troficzne przejawiają się w wysuszeniu skóry, jej złuszczaniu, powstawaniu plam starczych. Drobne otarcia i zadrapania na skórze kończyn goją się bardzo długo i może im towarzyszyć ropienie. Nogi są bardzo spuchnięte, pojawiają się krwiaki. W niektórych przypadkach neuropatia może prowadzić do zgorzeli kończyny..

Typowe objawy neuropatii obejmują:

• zaburzenia snu;
• niepokój;
• stan depresyjny;
• utrata apetytu;
• osłabienie całego ciała;
• zawroty głowy;
• zmniejszona wydajność;
• skoki ciśnienia;
• zaburzenia rytmu serca.

Neuropatia kończyn dolnych pojawia się jako pierwotnie niezależna choroba, ale później rozwija się polineuropatia, która zaburza integralność i funkcjonalność nerwów w innych narządach. Na przykład, jeśli dotknięty jest żołądek, rozwija się niedrożność żołądka, jeśli układ sercowo-naczyniowy jest uszkodzony, występuje podciśnienie ortostatyczne. Uszkodzenie mięśnia sercowego prowadzi do zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu. Ostatecznie wpływa to na pracę jelit, zaburza funkcjonalność układu moczowego, rozwijają się inne patologie, których nie zawsze można skorygować.

W przypadku powyższych objawów osoba musi koniecznie skonsultować się z neurologiem. Lekarz po wysłuchaniu skarg pacjenta wyśle ​​go na serię badań laboratoryjnych i instrumentalnych, które potwierdzą neuropatię kończyn dolnych lub obalą domysły. W rozpoznaniu choroby lekarz przeprowadza badanie palpacyjne w celu ustalenia lokalizacji lokalizacji zmian w tkance nerwowej i kieruje osobę na takie badania jak:

• elektrroneuromyografia;
• badanie odruchów;
• badanie płynu mózgowo-rdzeniowego;
• chemia krwi;
• USG narządów wewnętrznych;
• radiografia;
• biopsja.

Na podstawie otrzymanych informacji o stanie pacjenta przepisuje się leczenie i dobiera leki, aby wyeliminować objawy, które najbardziej przeszkadzają osobie.

W większości przypadków leczenie przeprowadza się w sposób złożony, to znaczy stosowane będą zarówno lekowe, jak i nielekowe metody terapii. Głównymi lekami są leki poprawiające przechodzenie impulsów nerwowych przez włókna - Trental, Vasonit, Emoxipin, Instenon i Nikotinic acid.

Stosuje się glikokortykosteroidy, leki przeciwdrgawkowe, przeciwdepresyjne, takie jak sertralina, duloksetyna, wenlafaksyna. Potrzebny w terapii i środkach zwiotczających mięśnie z miejscowymi środkami znieczulającymi.

Aby złagodzić ból, stosuje się silne środki przeciwbólowe, ponieważ w niektórych przypadkach są one tak silne, że osoba może nawet stracić przytomność. Wśród skutecznych leków są Ketoprofen, Ksefokam, Meloxicam i Nimesulide.

Zaleca się stosowanie witamin z grupy B, ponieważ są one w stanie przyspieszyć regenerację uszkodzonych błon włókien nerwowych i mają działanie przeciwbólowe. Wśród leków przeciwdrgawkowych znajdują się gabapentyna i pregabalina. W przypadku silnych skurczów przepisywane są Baclofen i Mydocalm.

Jeśli wystąpiła toksyczna postać choroby, zalecana jest sprzętowa transfuzja krwi.

Gdy choroba stała się przewlekła, fizjoterapia ma doskonały wpływ na stan zdrowia człowieka. Pacjentowi można przepisać masaż leczniczy chorej kończyny, magnetoterapię, elektroforezę, refleksologię, ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Czasami zaleca się unikanie tłustych i pikantnych potraw, aby zmniejszyć objawy..

Ogólnie rokowanie w leczeniu jest korzystne, ale dzieje się tak tylko w przypadku terminowej identyfikacji objawów i prawidłowej terapii. Jeśli chodzi o dziedziczną postać choroby, lekarze nie będą w stanie jej wyeliminować. Jedyne, co pomoże pacjentowi, to terapia ogólnoustrojowa, która zmniejszy nasilenie objawów..

Neuropatia to wieloaspektowa choroba, którą mogą wywołać różne choroby. W przyrodzie nie ma specyficznej profilaktyki chorób, jedynym momentem, który może poprawić sytuację, jest wizyta u lekarza w celach profilaktycznych. Każda choroba jest łatwiejsza do wyeliminowania na początkowym etapie. Nie ma co się wstydzić wizyty u lekarza, nawet jeśli objawy są stosunkowo łagodne. Ciężkość nóg, ostre skurcze w nocy i uczucie mrowienia to już dobry powód, aby udać się do kliniki. Musisz monitorować swoją dietę, używać zdrowej żywności zawierającej witaminy. Zwiększy to odporność i, jak wiesz, zdrowe ciało choruje znacznie rzadziej. Kobiety muszą ograniczać ruchy na wysokich obcasach, a mężczyźni ograniczać aktywność fizyczną. Nogi są codziennie poddawane ogromnemu stresowi, dlatego wymagają stałej opieki nie mniej niż inne narządy..