Osobowość dwubiegunowa

Choroba afektywna dwubiegunowa to choroba psychiczna. Po raz pierwszy została wyizolowana jako niezależna patologia pod koniec XIX wieku, w 1896 roku.

Co to jest choroba afektywna dwubiegunowa?

Na pytanie, czym w uproszczeniu jest choroba afektywna dwubiegunowa, możemy powiedzieć, że jest to nagła, nieuzasadniona zmiana nastroju. Wcześniej chorobę rozpoznawano jako psychozę maniakalno-depresyjną. Obecnie nazywa się to zaburzeniem dwubiegunowym (BAD)..

Zmiana nastroju z dobrego na zły i odwrotnie zachodzi u zwykłych ludzi. Ale u osoby z chorobą dwubiegunową różni się czasem trwania faz. Pacjent nie jest w stanie zapanować nad swoimi emocjami, nie może samodzielnie „wyjść” z depresji bez fachowej pomocy. Ponadto choroba znacząco pogarsza jakość życia. Człowiek może stracić pracę, stracić przyjaciół, zrujnować relacje z rodziną. Inni nie rozumieją zmian zachodzących u pacjenta, uważają je za negatywne cechy jego charakteru.

Pierwsze objawy choroby mogą pojawić się w każdym wieku. Ale częściej ujawnia się u osób w wieku 25-45 lat, rzadziej u osób starszych, zwłaszcza kobiet w okresie menopauzy..

Przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej

Wśród przyczyn, które mogą wywołać rozwój chorób psychicznych, lekarze wyróżniają następujące.

Genetyczne predyspozycje. Prawdopodobieństwo choroby wzrasta u osób, których krewni cierpieli z powodu tej diagnozy. Jednak czynnik ten można zrealizować tylko pod wpływem niekorzystnych warunków środowiskowych..
Przemęczenie fizyczne, przeciążenie emocjonalne.Tego rodzaju przyczyny można przypisać wszelkim stresującym sytuacjom, które silnie wpłynęły na tło emocjonalne osoby - postępowanie rozwodowe, poważna choroba lub śmierć bliskiej osoby, trudna sytuacja finansowa, problemy w szkole lub w pracy.
Brak równowagi hormonalnej. Grupą ryzyka z tego powodu są głównie kobiety - w okresie ciąży, po porodzie oraz w okresie menopauzy.
Cechy magazynu postaci Diagnoza choroby afektywnej dwubiegunowej w większości przypadków jest podawana osobom melancholijnym. Cechuje ich pragnienie nadpobudliwości i porządku, którego pragnienie często prowadzi do stresujących sytuacji..
Czynniki biologiczne. Są związane z zaburzeniami pracy mózgu z powodu różnych urazów - czaszkowo-mózgowych, następstw infekcji wirusowych.
Nadużywanie alkoholu i używanie środków psychotropowych.

Klasyfikacja biegunowości

Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się występowaniem dwóch naprzemiennych faz - manii i depresji. Pomiędzy nimi jest etap stabilizacji, kiedy stan emocjonalny pacjenta uspokaja się. Te „oświecenia” mogą trwać dość długo - od 3 do 10 lat.

Choroba afektywna dwubiegunowa dzieli się na kilka typów, w zależności od czasu trwania i prawidłowej kolejności faz..

Właściwy typ. Choroba płynie w odpowiedniej kolejności. Po ostatniej fazie rozpoczyna się okres przeciwnego nastroju. Tak więc manię zastępuje depresja, a depresja - mania.
Zły typ. W przypadku tego przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej chronologia zostaje zaburzona. Manię ponownie zastępuje podwyższony stan emocjonalny, a depresję przygnębienie, melancholia.
Typ jednobiegunowy. Charakteryzuje się przejawem tej samej fazy. Objawy i oznaki tej choroby afektywnej dwubiegunowej występują najczęściej u kobiet. Różnica w stosunku do niewłaściwej polega na całkowitym braku drugiej fazy. Pacjenci charakteryzują się jedynie depresją występującą na przemian z okresami przerw lub tylko manią.
Typ bipolarny. Klasyczna przemienność dwóch faz z okresem stabilizacji. Objawy tej choroby afektywnej dwubiegunowej występują najczęściej u mężczyzn..

Dwubiegunowe zaburzenie osobowości jest również klasyfikowane według ciężkości psychozy.

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu 1 - z ciężkimi fazami manii.
Choroba afektywna dwubiegunowa typu 2 - objawy manii w chorobie afektywnej dwubiegunowej są znacznie wygładzone lub zamazane.

Fazy choroby afektywnej dwubiegunowej

Czas trwania jednej fazy w każdym przypadku jest indywidualny. Dla jednych może to być kilka miesięcy, dla innych kilka lat. Jednak lekarze dostrzegają ogólny trend, który jest wspólny dla wszystkich pacjentów. Z biegiem czasu czas trwania fazy depresji wydłuża się około trzykrotnie w porównaniu z manią.

Faza manii

Psychoza dwubiegunowa najczęściej występuje w fazie maniakalnej. Ma kilka etapów rozwoju..

Hipomania. Ten etap charakteryzuje się zwiększonym podnieceniem, podniesieniem emocjonalnym. Pacjent odczuwa w sobie niezwykły przypływ siły. Jest gotowy na wielkie osiągnięcia i czyny - potrafi nieustannie angażować się w kreatywność, aktywnie komunikować się z ludźmi i dużo pracować. Jednak uwaga w tym stanie jest wyjątkowo niestabilna. Pacjent nie może skoncentrować się na jednej rzeczy, nieustannie przeskakuje z jednego zadania do drugiego. Wszystkie sprawy pozostają niedokończone.
Mania. Wszystkie powyższe znaki stają się bardziej wyraźne. Do tego dochodzą silne negatywne wybuchy emocji. Osoba staje się agresywna, rozdrażniona, porywcza i wściekła.
Szczyt fazy. Na tym etapie wszystkie znaki osiągają swój szczyt. Pacjent nieustannie przeżywa nerwowe podniecenie, nie może się zrelaksować. Wszystkie jego emocje są „rozgrzane” do granic możliwości, koordynacja ruchów jest zaburzona, myśli są nielogiczne i nagłe. Osoba nie może dokończyć ani jednej frazy, ciągle przeskakuje z jednego zdania do drugiego.
Łagodzenie objawów. Pacjent stopniowo się uspokaja. Zmniejszają się zaburzenia ruchowe. Szybkość myślenia i podwyższony nastrój emocjonalny pozostają niezmienione..
Powrót do normalności. Wszystkie objawy i oznaki choroby afektywnej dwubiegunowej fazy maniakalnej stopniowo ustępują, pacjent wraca do normy.

Objawy i oznaki choroby dwubiegunowej maniakalnej.

Podwyższony nastrój, uczucie euforii.
Aktywność fizyczna.
Przyspieszony przebieg procesów umysłowych.
Podwyższona samoocena.
Nadmierna towarzyskość.
Skłonność do ekstremalnych hobby.
Nieuzasadniona strata pieniędzy.

Dwubiegunowość w fazie manii skutkuje ogromnym przypływem energii. Człowiek czuje w sobie supermoce, może sobie wyobrazić siebie jako superbohatera. Pociąga go dokonywanie wielkich czynów, nieuzasadnionych niebezpiecznych czynów. Takiego pacjenta cechuje również zamiłowanie do hazardu. Osoba niepotrzebnie wydaje duże ilości pieniędzy. Potrafi „spuścić” wszystkie fundusze zgromadzone w ostatnich latach w jeden wieczór.

Podwyższony nastrój często łączy się z wybuchami agresji i złości. Osoba podejmuje działania i działania, które nie odpowiadają bieżącej sytuacji. Może śmiać się głośno na pogrzebie lub odwrotnie, ciągle płakać na weselu..

Aktywność ruchowa wyraża niepokój, niepokój. Pacjent nie może być długo w jednej pozycji i coś robić. Przyspieszenie procesów umysłowych w fazie manii oznacza nieproduktywne myślenie. Wszystkie wnioski pacjenta są powierzchowne. Człowiek ciągle ma w głowie wiele myśli, ale żadna z nich nie ma logicznego wniosku.

Jedyną funkcją poznawczą, która „wygrywa” w tych okresach, jest pamięć. Podczas dwubiegunowego zespołu maniakalnego osoba może łatwo zapamiętać duże ilości informacji.

Jeśli zauważysz ostrzegawcze oznaki zachowania u swojego krewnego,
skontaktuj się z centrum „Equilibrium” po poradę.
Zadzwoń do nas pod numer +7 (499) 495-45-03.

Depresyjna faza choroby afektywnej dwubiegunowej

Obraz kliniczny depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej jest podobny do klasycznej depresji, ale trwa dłużej. Im częściej ta faza występuje, tym za każdym razem staje się dłuższa. Okresy obniżonego nastroju mogą utrzymywać się przez kilka lat. Osoba nie radzi sobie samodzielnie z takim stanem, potrzebuje profesjonalnej pomocy medycznej.

Zawsze możesz zadzwonić do kliniki Equilibrium pod numer +7 (499) 495-45-03. Nasi eksperci doradzą i doradzą, co należy zrobić, aby „wyciągnąć” ukochaną osobę z depresji.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej depresyjnej:

obniżony nastrój;
zmniejszona aktywność fizyczna;
spowolnienie procesów myślowych.

Poranek z depresją w przebiegu choroby dwubiegunowej zwykle zaczyna się od złego, przygnębiającego nastroju, który poprawia się późnym popołudniem. Znika apetyt człowieka, zaburzony jest sen, znika motywacja, zawęża się krąg zainteresowań i komunikacji. Pacjent nie chce nawiązywać kontaktu z przyjaciółmi i rodziną, porzuca wszelkie sprawy i hobby, przestaje chodzić do pracy lub uczęszczać na zajęcia.

Osoba spędza większość dnia w łóżku. Ma dużo czasu na myślenie. Zaczyna pojmować wszystkie swoje działania popełnione od okresu fazy maniakalnej. Introspekcja prowadzi do samobiczowania, pojawienia się poczucia winy za wszystko, co wcześniej zrobiono.

Wszystkie problemy wewnętrzne, które miał pacjent, są zaostrzone. Bardzo martwi się swoimi kompleksami dotyczącymi wyglądu, niskiej samooceny, trudnej sytuacji finansowej. Doświadcza tęsknoty, własnej bezużyteczności, bezwartościowości swojego istnienia.

Zmniejszony apetyt i bezsenność prowadzą do utraty wagi. Wiele kobiet na tle wyczerpania nerwowego cierpi na nieregularne miesiączki. W szczycie depresji mogą wystąpić objawy choroby afektywnej dwubiegunowej, takie jak depersonalizacja i derealizacja. Granice własnego „ja” i otaczającego świata zacierają się. Doświadczają „przerw” w postrzeganiu rzeczywistości.

Znajome miejsca wydają się nowe.
Zmienia się skala kolorów otaczającego świata. Pacjent widzi wszystko w innym kolorze.
Dźwięki stają się przytłumione. Nawet jeśli ktoś mówi bardzo blisko, osobie wydaje się, że głosy docierają do niego z daleka..
Pacjent nieustannie doświadcza poczucia déjà vu, kilkakrotnie „przeglądając” te same sceny ze swojego życia.

Depresja przyczynia się do powstawania hipochondrycznych obsesji. Człowiek uważa się za śmiertelnie chorego, jest przekonany, że nikt nie może mu pomóc. Depresja, otępienie emocji, samobiczowanie stają się przyczyną myśli samobójczych. Bardzo ważne jest, aby w takim stanie ktoś stale opiekował się pacjentem..

Co zrobić, jeśli członek Twojej rodziny wykazuje oznaki choroby afektywnej dwubiegunowej? W żadnym wypadku nie powinieneś samodzielnie ustalać diagnozy i przepisywać leków. Może to zrobić tylko doświadczony lekarz. W Centrum Zdrowia Psychicznego Equilibrium pracują kompetentni psychiatrzy. Nasi eksperci doradzą, podpowiedzą, co robić, jakie kroki podjąć.

Jeśli zauważysz, że ukochana osoba ma skłonności do myśli samobójczych, powinieneś się martwić. Zadzwoń do nas pod numer +7 (499) 495-45-03. Nasz specjalista przyjedzie do Twojego domu, zbada pacjenta, doradzi i udzieli niezbędnych zaleceń dotyczących dalszego leczenia. W razie potrzeby zespół pomoże w transporcie pacjenta do przychodni. Zapewnimy Twojemu bliskim komfortowe warunki bytowe i całodobowy monitoring jego stanu. Personel medyczny będzie stale monitorował przyjmowanie przez pacjenta leków, pożywienia i wody, a lekarz przeanalizuje skuteczność wybranego przebiegu leczenia i dokona zmian w odpowiednim czasie..

Świadczymy usługi pod warunkiem zachowania pełnej anonimowości. Wszystkie otrzymane informacje o pacjencie i historii jego choroby pozostają w murach naszej kliniki.

Konsekwencje choroby afektywnej dwubiegunowej

Choroba afektywna dwubiegunowa ma negatywny wpływ na status społeczny człowieka. Otaczający go ludzie nie rozumieją celów i działań pacjenta, jego bezprzyczynowej agresji i wściekłości wobec nich. Choroba często powoduje rozpad rodziny.

W stanie depresji osoba zamyka się w domu. Pacjenci są niedostosowani społecznie, tracą kontakt ze społeczeństwem. Są zwalniani z pracy i wyrzucani z instytucji edukacyjnych za nieobecność w pracy bez uzasadnionego powodu..

Diagnostyka

Wiele objawów i oznak choroby afektywnej dwubiegunowej jest podobnych do innych chorób psychicznych, takich jak schizofrenia, nerwica i psychoza. Wraz z zaburzeniami nastroju i zachowania często obserwuje się zmiany w sferze poznawczej. Wszystko to stwarza pewne trudności w rozpoznaniu choroby. Aby ustalić dokładną diagnozę, należy obserwować pacjenta przez długi czas. Pomoże to określić:

symptomatologia charakterystyczna dla tego zaburzenia;
stopień nasilenia, cechy manifestacji;
Typ BAR, czas trwania fazy.

Aby sprecyzować diagnozę i odróżnić ją od innych, lekarz stosuje dodatkowe metody w postaci testów.

BSDS - dla dwubiegunowych zaburzeń osobowości.
Test Tsunga - w celu określenia stanu depresyjnego.
Skala Altmana - pomaga odróżnić pospolitą depresję od zaburzeń psychicznych.
Test cyklomii.

Dopiero na podstawie wszystkich wyników badań i przeprowadzonych badań lekarz stawia diagnozę i dobiera indywidualny schemat terapii.

W klinice „Equilibrium” można postawić diagnozę choroby psychicznej. Nasi lekarze dysponują nowoczesnymi metodami badawczymi, pomogą zidentyfikować problem i znaleźć skuteczne sposoby jego rozwiązania.

Leczenie

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej to kompleksowa terapia - lekarstwa i psychoterapia. Lekarz indywidualnie dobiera leki i dawkowanie w zależności od płci, wieku i obecności objawów. Pacjentowi przepisuje się:

Nietypowe leki przeciwpsychotyczne - pomagają złagodzić objawy manii i depresji.
Stabilizatory nastroju i napięcia.
Leki przeciwdepresyjne - dostosuj nastrój.
Normotymiki - zwykle stosowane w początkowych stadiach choroby.
Tabletki nasenne - normalizujące sen.

W trakcie farmakoterapii lekarz ściśle monitoruje wpływ leków na stan pacjenta. Na przykład przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych może prowadzić do dramatycznej utraty wagi i cukrzycy. Dlatego pacjent jest regularnie sprawdzany pod kątem parametrów fizycznych, aby zapobiec powikłaniom i skutkom ubocznym..

Po usunięciu głównych objawów choroby afektywnej dwubiegunowej lekarz uzupełnia przebieg leczenia psychoterapią. W ramach szkoleń indywidualnych pacjenci uczą się:

rozpoznawać zmiany nastroju, wyczuwać ich zwiastuny i blokować ataki;
kontrolować przejawy gwałtownych emocji;
zamień negatywne myśli na pozytywne;
przywrócić umiejętności interpersonalne.

Wsparcie bliskich i przyjaciół odgrywa ważną rolę. Oferujemy bliskim pacjenta poddanie się terapii rodzinnej. Współpraca z psychiatrą pomoże ci zrozumieć, co oznacza zaburzenie dwubiegunowe i jak się objawia. Znając podstawowe informacje o zachowaniu osoby z tą chorobą psychiczną, będziesz mógł lepiej zrozumieć przyczyny agresywnych wybuchów choroby u pacjenta, dostrzec zwiastuny zbliżającej się zmiany nastroju i udzielić mu pomocy na czas.

W klinice „Równowaga” pacjenci mogą być leczeni zarówno stacjonarnie jak i ambulatoryjnie. Po wypisie bliscy pacjenta będą musieli zapewnić codzienną obecność pacjenta na zabiegi i szkolenia psychologiczne, a także monitorować realizację wszystkich zaleceń lekarza..

Odpowiednio dobrana terapia pozwala osiągnąć stabilną remisję, odciążyć pacjenta od bolesnych objawów zaburzenia. Choroba nie zaburza sprawności umysłowej, dlatego po zakończeniu kuracji pacjent może wrócić do pełnego życia.

Środki zapobiegawcze

Aby jak najdłużej zachować spokój ducha, należy podjąć szereg działań zapobiegawczych..

Staraj się unikać stresu, napięcia nerwowego.
Prowadź zdrowy tryb życia - nie pal, nie pij, dobrze się odżywiaj.
Aktywność fizyczna - uprawianie sportu, regularne spacery na świeżym powietrzu.

Uzyskaj porady i znajdź odpowiedzi na swoje pytania
możesz zadzwonić pod numer +7 (499) 495-45-03.

Choroba afektywna dwubiegunowa: przyczyny, objawy, leczenie i powikłania

Choroba afektywna dwubiegunowa, wcześniej nazywana depresją maniakalną, to stan zdrowia psychicznego, który powoduje skrajne wahania nastroju, w tym emocjonalne wzloty (mania lub hipomania) i dołki (depresja).

Kiedy wpadasz w depresję, możesz czuć się smutny lub beznadziejny i stracić zainteresowanie lub przyjemność z wykonywania większości czynności. Kiedy twój nastrój przechodzi w manię lub hipomanię (mniej ekstremalną niż manię), możesz odczuwać euforię, energię lub niezwykłą irytację. Te wahania nastroju mogą wpływać na sen, energię, aktywność, osąd, zachowanie i zdolność jasnego myślenia..

Epizody wahań nastroju mogą występować rzadko lub kilka razy w roku. Podczas gdy większość ludzi doświadcza pewnych objawów emocjonalnych między epizodami, niektórzy mogą ich nie odczuwać.

Chociaż choroba afektywna dwubiegunowa jest stanem trwającym całe życie, możesz opanować wahania nastroju i inne objawy, postępując zgodnie z planem leczenia. Większość zaburzeń afektywnych dwubiegunowych jest leczonych lekami i psychoterapią.

objawy

Istnieje kilka rodzajów zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i pokrewnych. Mogą to być mania, hipomania i depresja. Objawy mogą prowadzić do nieprzewidywalnych zmian nastroju i zachowania, prowadząc do znacznego stresu i trudności życiowych.

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Miałeś przynajmniej jeden epizod maniakalny, który może być poprzedzony epizodami hipomanii lub dużej depresji lub im towarzyszyć. W niektórych przypadkach mania może powodować zerwanie z rzeczywistością (psychoza).
Choroba afektywna dwubiegunowa typu II. Miałeś co najmniej jeden epizod dużej depresji i co najmniej jeden epizod hipomanii, ale nigdy nie miałeś epizodu manii.
Zaburzenie cyklotymiczne. Masz co najmniej dwa lata - lub rok u dzieci i młodzieży - wiele okresów objawów hipomanii i okresów objawów depresyjnych (chociaż mniej ciężkich niż ciężka depresja).
Inne rodzaje. Należą do nich na przykład zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne wywołane przez niektóre narkotyki lub alkohol lub stan zdrowia, taki jak choroba Cushinga, stwardnienie rozsiane lub udar..

Choroba dwubiegunowa typu II nie jest łagodniejszą formą choroby dwubiegunowej typu I, ale odrębną diagnozą. Chociaż epizody maniakalne choroby afektywnej dwubiegunowej typu I mogą być ciężkie i niebezpieczne, osoby z chorobą afektywną dwubiegunową typu II mogą być tłumione przez dłuższy czas, co może powodować znaczne zakłócenia..

Chociaż choroba afektywna dwubiegunowa może wystąpić w każdym wieku, zwykle rozpoznaje się ją w okresie dojrzewania lub we wczesnych latach 20. Objawy mogą się różnić w zależności od osoby, a objawy mogą się zmieniać w czasie.

Mania i hipomania

Mania i hipomania to dwa różne typy epizodów, ale mają te same objawy. Mania jest bardziej wyraźna niż hipomania i powoduje bardziej widoczne problemy w pracy, szkole i życiu towarzyskim, a także w związku z trudnościami w relacjach. Mania może też powodować zerwanie z rzeczywistością (psychozę) i wymagać hospitalizacji.

Zarówno epizody maniakalne, jak i hipomaniakalne obejmują trzy lub więcej z następujących objawów:

Nienormalnie optymistyczny, nerwowy lub przewodowy
Zwiększona aktywność, energia lub pobudzenie
Przesadne poczucie dobrego samopoczucia i pewności siebie (euforia)
Zmniejszona potrzeba snu
Niezwykła gadatliwość
Ścigające się myśli
roztargnienie
Złe podejmowanie decyzji - na przykład spekulacja kupna, ryzyko seksualne lub głupie inwestycje

Duży epizod depresyjny

Duży epizod depresyjny obejmuje objawy, które są na tyle poważne, że powodują zauważalne trudności w codziennych czynnościach, takich jak praca, szkoła, zajęcia towarzyskie lub związki. Odcinek obejmuje pięć lub więcej z następujących objawów:

Nastrój depresyjny, taki jak uczucie smutku, pustki, beznadziejności lub płaczu (u dzieci i młodzieży nastrój depresyjny może objawiać się drażliwością)
Wyraźna utrata zainteresowania lub poczucie braku przyjemności ze wszystkich - lub prawie wszystkich - czynności
Znaczna utrata masy ciała w przypadku braku diety, zwiększenie masy ciała lub zmniejszenie lub zwiększenie apetytu (u dzieci niemożność przybrania na wadze zgodnie z oczekiwaniami może być oznaką depresji)
Albo bezsenność, albo zbyt dużo snu
Martwienie się lub spowolnienie zachowania
Zmęczenie lub utrata energii
Poczucie bezwartościowości lub nadmierne lub niewłaściwe poczucie winy
Zmniejszona zdolność myślenia lub koncentracji lub wahanie
Rozmyślanie, planowanie lub próby samobójcze

Inne cechy choroby afektywnej dwubiegunowej

Oznaki i objawy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych I i II mogą obejmować inne objawy, takie jak zaburzenia lękowe, melancholia, psychoza i inne. Czas wystąpienia objawów może obejmować wskazówki diagnostyczne, takie jak cykl mieszany lub szybki. Ponadto objawy dwubiegunowe mogą wystąpić w czasie ciąży lub w zmianie pory roku..

Objawy u dzieci i młodzieży

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mogą być trudne do zidentyfikowania u dzieci i młodzieży. Często trudno jest stwierdzić, czy są to normalne wzloty i upadki, skutki stresu lub urazu, czy też oznaki problemu ze zdrowiem psychicznym inny niż choroba afektywna dwubiegunowa.

Dzieci i młodzież mogą mieć różne epizody dużej depresji, manii lub hipomanii, ale obraz może różnić się od tego u dorosłych z chorobą afektywną dwubiegunową. A nastroje mogą się szybko zmieniać podczas odcinków. Niektóre dzieci mogą mieć okresy bez objawów nastroju między epizodami.

Najbardziej zauważalnymi objawami choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci i młodzieży mogą być silne wahania nastroju, które różnią się od ich zwykłych wahań nastroju.

Kiedy iść do lekarza

Pomimo skrajnych nastrojów osoby z chorobą afektywną dwubiegunową często nie rozumieją, w jaki sposób ich niestabilność emocjonalna zakłóca ich życie i życie bliskich im osób i nie otrzymują potrzebnego leczenia..

A jeśli jesteś jak niektórzy ludzie z chorobą afektywną dwubiegunową, możesz cieszyć się uczuciem euforii i cyklami, aby być bardziej produktywnym. Jednak euforii tej zawsze towarzyszy emocjonalna katastrofa, która może wpędzić cię w depresję, zblazowanie - i być może w sytuacji finansowej, prawnej lub związkowej..

Jeśli masz objawy depresji lub manii, skontaktuj się z lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego. Choroba afektywna dwubiegunowa nie ustępuje samoistnie. Uzyskanie leczenia zdrowia psychicznego w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej może pomóc w kontrolowaniu objawów.

Kiedy uzyskać pomoc w nagłych wypadkach

Myśli i zachowania samobójcze są powszechne wśród osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Jeśli masz ochotę zrobić sobie krzywdę, natychmiast zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy, udaj się na pogotowie lub zaufaj zaufanemu członkowi rodziny lub przyjacielowi. Lub zadzwoń na Suicide Hotline - w Stanach Zjednoczonych zadzwoń do National Suicide Prevention Line pod numer 1-800-273-TALK (1-800-273-8255).

Jeśli masz ukochaną osobę, której grozi samobójstwo lub która usiłowała popełnić samobójstwo, upewnij się, że ktoś pozostaje z tą osobą. Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy. Lub, jeśli myślisz, że możesz to zrobić bezpiecznie, zabierz osobę do najbliższego szpitala pogotowia ratunkowego.

przyczyny

Dokładna przyczyna choroby afektywnej dwubiegunowej nie jest znana, ale może być zaangażowanych kilka czynników, takich jak:

Różnice biologiczne. Wydaje się, że osoby z chorobą dwubiegunową mają fizyczne zmiany w mózgu. Znaczenie tych zmian jest nadal niepewne, ale ostatecznie może pomóc zidentyfikować przyczyny.
Genetyka. Choroba afektywna dwubiegunowa występuje częściej u osób, które mają krewnego pierwszego stopnia, na przykład rodzeństwo lub rodzic, z tą chorobą. Naukowcy próbują znaleźć geny, które mogą być związane z chorobą afektywną dwubiegunową.

Czynniki ryzyka

Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na chorobę afektywną dwubiegunową lub mogą wywołać pierwszy epizod, obejmują:

Posiadanie krewnego pierwszego stopnia, takiego jak rodzic lub rodzeństwo, z chorobą afektywną dwubiegunową
Okresy dużego stresu, takie jak śmierć bliskiej osoby lub inne traumatyczne wydarzenie
Nadużywanie narkotyków lub alkoholu

komplikacje

Nieleczona choroba afektywna dwubiegunowa może prowadzić do poważnych problemów, które wpływają na każdą dziedzinę twojego życia, na przykład:

Problemy związane z używaniem narkotyków i alkoholu
Próba samobójcza lub samobójstwo
Problemy prawne lub finansowe
Uszkodzone relacje
Słaba praca lub wyniki w nauce

Powiązane warunki

Jeśli cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową, możesz mieć również inny stan zdrowia, który wymaga leczenia wraz z chorobą dwubiegunową. Niektóre stany mogą nasilać objawy choroby afektywnej dwubiegunowej lub zmniejszać skuteczność leczenia. Przykłady zawierają:

Zaburzenia lękowe
Zaburzenia odżywiania
Deficyt uwagi / zespół nadpobudliwości (ADHD)
Problemy z alkoholem lub narkotykami
Fizyczne problemy zdrowotne, takie jak choroby serca, problemy z tarczycą, bóle głowy lub otyłość

zapobieganie

Nie ma niezawodnego sposobu zapobiegania chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jednak leczenie go przy najwcześniejszych oznakach zaburzenia psychicznego może pomóc w zapobieganiu pogorszeniu się choroby afektywnej dwubiegunowej lub innych chorób psychicznych..

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie chorobę afektywną dwubiegunową, niektóre strategie mogą pomóc zapobiec pojawianiu się drobnych objawów w epizodach manii lub depresji:

Zwróć uwagę na znaki ostrzegawcze. Wczesne wyeliminowanie objawów może zapobiec pogorszeniu się epizodów. Być może zidentyfikowałeś wzór swoich epizodów afektywnych dwubiegunowych i co je wyzwala. Zadzwoń do lekarza, jeśli masz wrażenie, że doświadczasz epizodu depresji lub manii. Zaangażuj rodzinę lub przyjaciół w obserwowanie znaków ostrzegawczych.
Unikaj narkotyków i alkoholu. Używanie alkoholu lub narkotyków rekreacyjnych może pogorszyć objawy i zwiększyć prawdopodobieństwo ich nawrotu.
Przyjmuj leki zgodnie z zaleceniami. Możesz ulec pokusie, aby przerwać leczenie, ale nie rób tego. Odstawienie leku lub samodzielne zmniejszenie dawki może prowadzić do wystąpienia objawów odstawienia, nasilenia lub nawrotu objawów.

diagnostyka

Aby ustalić, czy masz chorobę afektywną dwubiegunową, Twoja ocena może obejmować:

Badanie lekarskie. Twój lekarz może wykonać badanie fizykalne i testy laboratoryjne w celu wyszukania problemów zdrowotnych, które mogą powodować objawy.
Ocena psychiatryczna. Twój lekarz może skierować Cię do psychiatry, który porozmawia z Tobą o Twoich myślach, uczuciach i zachowaniach. Możesz również wypełnić samoocenę psychologiczną lub kwestionariusz. Za Twoją zgodą członkowie rodziny lub bliscy przyjaciele mogą zostać poproszeni o podanie informacji o twoich objawach.
Nastrój. Możesz zostać poproszony o codzienne rejestrowanie nastroju, wzorców snu lub innych czynników, które mogą pomóc w zdiagnozowaniu i znalezieniu odpowiedniego leczenia.
Kryteria choroby afektywnej dwubiegunowej. Twój psychiatra może porównać twoje objawy z kryteriami zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i pokrewnych w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5) opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.

Diagnoza u dzieci

Chociaż diagnoza dzieci i młodzieży z chorobą afektywną dwubiegunową obejmuje te same kryteria, co w przypadku dorosłych, objawy u dzieci i młodzieży często mają różne wzorce i mogą nie pasować dokładnie do kategorii diagnostycznych..

Ponadto u dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową często diagnozuje się inne schorzenia psychiczne, takie jak zaburzenia koncentracji / nadpobudliwość (ADHD) lub problemy behawioralne, które mogą utrudniać rozpoznanie. Zaleca się wizytę u psychiatry dziecięcego z doświadczeniem choroby afektywnej dwubiegunowej.

leczenie

Leczenie najlepiej prowadzi lekarz specjalizujący się w diagnozowaniu i leczeniu chorób psychicznych (psychiatrzy), który jest biegły w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i pokrewnych. Możesz mieć zespół terapeutyczny, który obejmuje również psychologa, pracownika socjalnego i pielęgniarkę zdrowia psychicznego.

Choroba afektywna dwubiegunowa to choroba trwająca całe życie. Leczenie ma na celu złagodzenie objawów. Leczenie może obejmować, w zależności od Twoich potrzeb:

Leki. Często trzeba od razu zacząć przyjmować leki, aby zrównoważyć nastrój.
Kontynuacja leczenia. Choroba afektywna dwubiegunowa wymaga leczenia przez całe życie, nawet jeśli czujesz się lepiej. Osoby, które pomijają opiekę wspomagającą, są narażone na wysokie ryzyko nawrotu objawów lub niewielkich zmian nastroju, które prowadzą do pełnej manii lub depresji.
Programy dzienne. Twój lekarz może zalecić dzienny program leczenia. Programy te zapewniają wsparcie i poradnictwo, gdy objawy są kontrolowane.
Leczenie uzależnień. Jeśli masz problemy z alkoholem lub narkotykami, będziesz również potrzebować leczenia odwykowego. W przeciwnym razie leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej może być bardzo trudne..
Hospitalizacja. Twój lekarz może zalecić hospitalizację, jeśli zachowujesz się w niebezpieczny sposób, masz myśli samobójcze lub brak kontaktu z rzeczywistością (psychotyka). Leczenie psychiatryczne w szpitalu może pomóc zachować spokój i bezpieczeństwo oraz ustabilizować nastrój, niezależnie od tego, czy masz epizod maniakalny, czy ciężką depresję..

Podstawowe metody leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują leki i poradnictwo psychologiczne (psychoterapię) w celu opanowania objawów, a także mogą obejmować grupy edukacyjne i wsparcia.

leki

W leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej stosuje się szereg leków. Rodzaje i dawki przepisanych leków zależą od konkretnych objawów.

Leki mogą obejmować:

Stabilizatory nastroju. Zwykle potrzebujesz leku stabilizującego nastrój, aby kontrolować epizody maniakalne lub hipomaniakalne. Przykłady stabilizatorów nastroju obejmują lit (litobid), kwas walproinowy (Depakene), sól sodową diwalproeksu (Depakote), karbamazepinę (Tegretol, Equetro itp.) I lamotryginę (Lamictal).
Leki przeciwpsychotyczne. Jeśli objawy depresji lub manii utrzymują się pomimo leczenia innymi lekami, należy dodać lek przeciwpsychotyczny, taki jak olanzapina (Zyprexa), risperidon (risperdal), kwetiapina (Seroquel), aripiprazol (Abilify), zyprazydon (Geodon), lurazydon (Latpuda) lub aspuda (Saphris). Twój lekarz może przepisać niektóre z tych leków samodzielnie lub ze stabilizatorem nastroju.
Leki przeciwdepresyjne. Twój lekarz może dodać lek przeciwdepresyjny, aby pomóc w opanowaniu depresji. Ponieważ lek przeciwdepresyjny może czasami wywołać epizod maniakalny, zwykle podaje się go razem ze stabilizatorem nastroju lub lekiem przeciwpsychotycznym.
Leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki. Symbyax łączy lek przeciwdepresyjny - fluoksetynę i przeciwpsychotyczny olanzapinę. Działa jako lek na depresję i stabilizator nastroju.
Leki przeciwlękowe. Benzodiazepiny mogą pomóc złagodzić niepokój i poprawić sen, ale zwykle są stosowane krótkoterminowo.

Znalezienie odpowiedniego leku

Znalezienie odpowiedniego leku lub leku prawdopodobnie doprowadzi do pewnych prób i błędów. Jeśli ci to nie odpowiada, spróbuj jeszcze kilku osób.

Ten proces wymaga cierpliwości, ponieważ pełne wykorzystanie niektórych leków trwa od miesięcy do miesięcy. Zazwyczaj zmienia się tylko jeden lek na raz, więc lekarz może określić, które leki łagodzą objawy przy najmniej uciążliwych skutkach ubocznych. Może być konieczne dostosowanie leków, gdy zmieniają się objawy.

Skutki uboczne

Łagodne skutki uboczne często ustępują, gdy znajdziesz odpowiednie leki i dawki, które działają na Ciebie, a Twój organizm dostosuje się do leków. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego, jeśli masz uciążliwe skutki uboczne.

Nie zmieniaj ani nie przerywaj przyjmowania leków. W przypadku przerwania przyjmowania leków mogą wystąpić skutki odstawienia lub objawy mogą się pogorszyć lub powrócić. Możesz stać się bardzo przygnębiony, mieć myśli samobójcze lub epizod maniakalny lub hipomaniakalny. Jeśli myślisz, że musisz coś zmienić, skontaktuj się z lekarzem.

Leki i ciąża

Wiele leków na chorobę afektywną dwubiegunową może wiązać się z wadami wrodzonymi i może przenikać do mleka matki. Niektórych leków, takich jak kwas walproinowy i sól sodowa diwalproksu, nie należy stosować w okresie ciąży. Ponadto leki antykoncepcyjne mogą stać się nieskuteczne w przypadku niektórych chorób afektywnych dwubiegunowych.

Jeśli to możliwe, omów z lekarzem opcje leczenia przed zajściem w ciążę. Jeśli zażywasz leki stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej i podejrzewasz, że możesz być w ciąży, natychmiast porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Psychoterapia

Psychoterapia jest ważną częścią leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej i może być prowadzona indywidualnie, w rodzinie lub w grupie. Pomocnych może być kilka rodzajów terapii. Obejmują one:

Terapia interpersonalna i społeczna rytmu (IPSRT). IPSRT koncentruje się na stabilizacji rytmów okołodobowych, takich jak sen, czuwanie i odżywianie. Uzgodniona procedura może poprawić kontrolę nastroju. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą odnieść korzyści z ustalenia codziennej rutyny snu, diety i ćwiczeń.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Nacisk kładzie się na identyfikację niezdrowych, negatywnych przekonań i zachowań i zastąpienie ich zdrowymi, pozytywnymi. CBT może pomóc ustalić, co powoduje epizody choroby afektywnej dwubiegunowej. Uczysz się także skutecznych strategii radzenia sobie ze stresem i radzenia sobie z zaburzeniem..
Psychoedukacja. Studiowanie choroby afektywnej dwubiegunowej (psychoedukacja) może pomóc Tobie i Twoim bliskim zrozumieć tę chorobę. Wiedza o tym, co się dzieje, może pomóc Ci uzyskać maksymalne wsparcie, zidentyfikować problemy, przygotować plan zapobiegania nawrotom i zastosować się do leczenia..
Terapia rodzinna. Wsparcie i komunikacja z rodziną może pomóc w przestrzeganiu planu leczenia oraz pomóc tobie i twoim bliskim rozpoznać i kontrolować oznaki ostrzegawcze wahań nastroju.

Inne opcje leczenia

W zależności od potrzeb, do terapii depresji można dodać inne metody leczenia.

Podczas terapii elektrowstrząsami (ECT) prądy elektryczne przechodzą przez mózg, celowo powodując krótkotrwały napad. Wydaje się, że ECT wywołuje zmiany w chemii mózgu, które mogą zmieniać objawy niektórych chorób psychicznych. ECT może być opcją w leczeniu choroby dwubiegunowej, jeśli nie poprawiasz się dzięki lekom, nie możesz przyjmować leków przeciwdepresyjnych z powodów zdrowotnych, takich jak ciąża, lub jesteś w grupie wysokiego ryzyka samobójstwa.

Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS) jest badana jako opcja dla osób, które nie zareagowały na leki przeciwdepresyjne.

Leczenie dzieci i młodzieży

Leczenie dzieci i młodzieży jest zwykle podejmowane indywidualnie na podstawie objawów, skutków ubocznych leków i innych czynników. Zazwyczaj leczenie obejmuje:

Leki. Dzieciom i nastolatkom z chorobą afektywną dwubiegunową często przepisuje się te same rodzaje leków, co dorosłym. Prowadzi się mniej badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leków dwubiegunowych u dzieci niż u dorosłych, więc decyzje dotyczące leczenia są często oparte na badaniach dorosłych..
Psychoterapia. Leczenie początkowe i długoterminowe może pomóc w zapobieganiu nawrotom objawów. Psychoterapia może pomóc dzieciom i nastolatkom w radzeniu sobie z rutynami, rozwijaniu umiejętności radzenia sobie, rozwiązywaniu trudności w nauce, rozwiązywaniu problemów społecznych oraz wzmocnieniu więzi rodzinnych i komunikacji. W razie potrzeby może pomóc w leczeniu problemów związanych z nadużywaniem substancji powszechnych u starszych dzieci i nastolatków z chorobą afektywną dwubiegunową.
Psychoedukacja. Psychoedukacja może obejmować badanie objawów choroby afektywnej dwubiegunowej i tego, jak różnią się one od zachowań związanych z wiekiem rozwojowym dziecka, jego sytuacją i pokrewnymi zachowaniami kulturowymi. Zrozumienie choroby afektywnej dwubiegunowej może również pomóc w utrzymaniu dziecka..
Wsparcie. Współpraca z nauczycielami i pedagogami szkolnymi oraz zachęcanie do wsparcia rodziny i przyjaciół może pomóc w identyfikacji usług i przyczynić się do sukcesu..

Styl życia i domowe sposoby

Prawdopodobnie będziesz musiał zmienić styl życia, aby zatrzymać cykle zachowań, które pogarszają chorobę afektywną dwubiegunową. Oto kilka kroków, które należy podjąć:

Przestań pić lub zażywać narkotyki rekreacyjnie. Jednym z największych problemów związanych z chorobą afektywną dwubiegunową są negatywne konsekwencje ryzykownych zachowań oraz nadużywania narkotyków lub alkoholu. Uzyskaj pomoc, jeśli masz problem z opuszczeniem domu.
Twórz zdrowe relacje. Otaczaj się ludźmi, którzy wywierają pozytywny wpływ. Przyjaciele i rodzina mogą wspierać Cię i pomagać Ci obserwować oznaki zmian nastroju.
Stwórz zdrową rutynę. Regularna rutyna snu, odżywiania i aktywności fizycznej może pomóc zrównoważyć nastrój. Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek programu ćwiczeń skonsultuj się z lekarzem. Jedz zdrową dietę. Jeśli zażywasz lit, porozmawiaj z lekarzem o odpowiednim spożyciu płynów i soli. Jeśli masz problemy ze snem, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego o tym, co możesz zrobić.
Sprawdź przed przyjęciem innych leków. Skontaktuj się z lekarzem, który leczy Cię z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej przed przyjęciem jakichkolwiek leków przepisanych przez innego lekarza lub jakichkolwiek suplementów lub leków dostępnych bez recepty. Czasami inne leki powodują epizody depresji lub manii lub mogą kolidować z lekami przyjmowanymi na chorobę afektywną dwubiegunową.
Rozważ zapisanie wykresu nastroju. Prowadzenie rejestru codziennych nastrojów, zabiegów, snu, czynności i uczuć może pomóc zidentyfikować czynniki wyzwalające, skuteczne opcje leczenia i kiedy należy dostosować leczenie.

Medycyna alternatywna

Istnieje niewiele badań dotyczących medycyny alternatywnej lub komplementarnej, czasami nazywanej medycyną integracyjną i chorobą afektywną dwubiegunową. Większość badań koncentruje się na poważnej depresji, więc nie jest jasne, jak te niekonwencjonalne podejścia działają w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej..

Jeśli chcesz zastosować alternatywny lub uzupełniający lek jako dodatek do leczenia zalecanego przez lekarza, najpierw zastosuj pewne środki ostrożności:

Nie przerywaj przyjmowania przepisanych leków ani nie pomijaj sesji terapeutycznych. Medycyna alternatywna lub komplementarna nie zastępuje regularnej opieki medycznej w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej.
Bądź szczery ze swoimi lekarzami i specjalistami od zdrowia psychicznego. Powiedz im, jakich alternatywnych lub uzupełniających metod leczenia używasz lub chcesz wypróbować.
Miej świadomość potencjalnych zagrożeń. Produkty alternatywne i uzupełniające nie podlegają przepisom, takim jak leki na receptę. Tylko dlatego, że jest naturalny, nie oznacza, że jest bezpieczny. Porozmawiaj z lekarzem o zagrożeniach przed zastosowaniem medycyny alternatywnej lub uzupełniającej, w tym o możliwych poważnych interakcjach z lekami.

Kopiuj i wspieraj

Radzenie sobie z chorobą afektywną dwubiegunową może być trudne. Oto kilka strategii, które mogą pomóc:

Dowiedz się o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Edukacja na temat Twojego stanu może pomóc i zmotywować Cię do przestrzegania planu leczenia i rozpoznawania zmian nastroju. Pomóż swojej rodzinie i przyjaciołom powiedzieć, przez co przechodzisz.
Skoncentruj się na swoich celach. Nauka radzenia sobie z chorobą afektywną dwubiegunową może być czasochłonna. Zachowaj motywację, utrzymując swoje cele i przypominając sobie, że możesz pracować nad naprawą zniszczonych relacji i innych problemów spowodowanych wahaniami nastroju.
Dołącz do grupy wsparcia. Grupy wsparcia dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową mogą pomóc w nawiązaniu kontaktu z innymi osobami borykającymi się z podobnymi problemami i wymianie doświadczeń.
Znajdź zdrowe sklepy. Odkryj zdrowe sposoby przekazywania energii, takie jak hobby, ćwiczenia i zajęcia rekreacyjne.
Dowiedz się, jak się zrelaksować i radzić sobie ze stresem. Pomocna może być joga, tai chi, masaż, medytacja lub inne techniki relaksacyjne.

Przygotowanie do wizyty

Możesz zacząć od wizyty u lekarza pierwszego kontaktu lub psychiatry. Jeśli to możliwe, możesz zechcieć zabrać członka rodziny lub przyjaciela wraz ze swoim zadaniem, aby uzyskać wsparcie i zapamiętać informacje.

Co możesz zrobić

Przed przypisaniem zrób listę:

Wszelkie objawy, w tym te, które mogą wydawać się niezwiązane z przyczyną wizyty
Podstawowe dane osobowe, w tym wszelkie główne czynniki stresogenne lub ostatnie zmiany w życiu
Wszystkie przyjmowane leki, witaminy, zioła lub inne suplementy oraz dawki
Pytania, które należy zadać lekarzowi

Niektóre pytania, które należy zadać lekarzowi, mogą obejmować:

Czy mam chorobę afektywną dwubiegunową?
Czy są inne możliwe przyczyny moich objawów??
Jakich testów potrzebuję?
Jakie zabiegi są dostępne? Co mi poleciłeś?
Jakie skutki uboczne są możliwe przy tym leczeniu?
Jakie są alternatywy dla podstawowego podejścia, które sugerujesz?
Mam te inne schorzenia. Jak najlepiej radzić sobie z tymi schorzeniami razem?
Czy powinienem zobaczyć się z psychiatrą lub innym specjalistą zdrowia psychicznego?
Czy istnieje wspólna alternatywa dla przepisywanego leku??
Czy mam jakieś broszury lub inne materiały drukowane??
Jakie strony polecacie?

Zachęcamy do zadawania innych pytań podczas wizyty.

Czego można oczekiwać od lekarza

Twój lekarz najprawdopodobniej zada Ci serię pytań. Przygotuj się na odpowiedź, aby zarezerwować czas na przejrzenie wszystkich punktów, na których chcesz się skupić. Twój lekarz może zapytać:

Kiedy Ty lub Twoi bliscy po raz pierwszy zauważyliście objawy??
Jak często zmienia się twój nastrój?
Czy kiedykolwiek miałeś myśli samobójcze, kiedy czułeś się przygnębiony??
Twoje objawy zakłócają twoje codzienne życie lub relacje?
Masz członka rodziny z chorobą afektywną dwubiegunową lub depresją?
Jakie masz inne schorzenia psychiczne lub fizyczne?
Pijesz alkohol, palisz papierosy lub używasz narkotyków rekreacyjnie?
Ile śpisz w nocy? Zmienia się z czasem?
Przechodzisz przez okresy, w których podejmujesz ryzyko, którego zwykle nie robisz, takie jak niebezpieczny seks lub nierozsądne, spontaniczne decyzje finansowe?
A co, jeśli coś wydaje się złagodzić objawy?
A jeśli coś wydaje się nasilać objawy?

Nie „modna” diagnoza, ale poważna choroba: czym jest choroba afektywna dwubiegunowa

Wzdychanie z wyimaginowanej bezsilności i usprawiedliwianie niczego nie robienia udawaniem, że jest chory, to wcale nie żart. A jeśli przyzwyczaisz się do złego stanu zdrowia, czy nagle lekarze uwierzą? Diagnostyka w tym zakresie jest sprawą trudną i nie zawsze jednoznaczną. A tabletki do leczenia „modnej” choroby są drogie i ciężkie, nie można ich porównać z antybiotykami. Pacjenci z chorobą afektywną dwubiegunową zwykle przyjmują wiele silnych leków (niektórzy przyjmują sześć lub więcej leków w tym samym czasie), które mają wiele skutków ubocznych.

Choroby psychiczne nie mogą być modne. Choroba afektywna dwubiegunowa (choroba afektywna dwubiegunowa) jest bardzo niebezpieczną chorobą i nieleczona sytuacja tylko się pogorszy.

Kto jest zagrożony?

Trudno jest dokładnie oszacować częstość występowania choroby afektywnej dwubiegunowej. Wynika to z różnorodności przejawów choroby pod względem siły i biegunowości, a także złożoności diagnostyki różnicowej i subiektywności w psychiatrii. Rozpiętość jest bardzo duża: od 0,05% do 7% populacji! Większość naukowców skłania się ku liczbie - 5-8 osób na 1000.

Oceniając przyczyny wystąpienia choroby, zagraniczni naukowcy pozostawiają 80% na genetykę, przypadkowe czynniki środowiskowe działają jako wyzwalacz w 7% przypadków, pozostały udział przypisuje się ogólnym przyczynom rodzinnym. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą rozwinąć chorobę afektywną dwubiegunową w ciągu swojego życia.

Patofizjologia choroby wiąże się z naruszeniem czynnościowej aktywności neuronów w mózgu. W rozwoju choroby wpływają również zaburzenia metaboliczne, przesunięcia endokrynologiczne, zmiany w metabolizmie wodno-solnym, patologia rytmów okołodobowych, wiek, cechy hormonalne i konstytucyjne organizmu..

Dzieci nie są diagnozowane z chorobą afektywną dwubiegunową. Około połowa pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową jest diagnozowana w wieku od 25 do 44 lat. Jednocześnie formy dwubiegunowe często rozwijają się w młodszym wieku, a jednobiegunowe - po 30 latach. Po 50 roku życia początek choroby występuje w około 20% przypadków i charakteryzuje się gwałtownym narastaniem faz depresyjnych.

Jakie są rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej??

Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10) BAD jest klasyfikowane jako zaburzenie nastroju. Choroba przebiega w postaci epizodów załamań afektywnych (emocjonalnych) o różnym czasie trwania (od 2 tygodni do 6 miesięcy) z naprzemiennymi fazami manii i depresji o różnej sile. Pomiędzy atakami następuje całkowite wyleczenie. Rozważ najczęstsze formy choroby:

BAR typu 1 ma najbardziej oczywiste objawy, co jest rzadkie. Historia choroby jest naprzemienną przemianą okresów manii i depresji. Jeśli cykle są jasne i bardzo krótkie, rokowanie jest złe. Niestabilność neuroprzekaźników w mózgu może prowadzić do psychozy. Diagnozę tę stawia się, gdy w życiu występuje co najmniej 1 epizod manii - ta opcja jest dość powszechna..

BAR typu 2 - tylko epizody depresji są wyraźnie rejestrowane. Istnieje niebezpieczeństwo, że krótkie okresy hipomanii są postrzegane jako ulga i nie są omawiane z lekarzem. Pacjent od lat leczy depresję, ale w rzeczywistości ma fałszywe zaburzenie jednobiegunowe i potrzebuje innych leków.

Cyklotymia. W istocie jest to nierozwinięta forma BAR. Epizody zarówno subdepresji, jak i hipomanii mogą trwać latami. Mogą wystąpić okresy przedłużonej remisji nielekowej..

Jakie są objawy osób, u których zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową??

Istnieją trzy główne fazy choroby - mania, hipomania i depresja. Ich czas trwania może wahać się od kilku tygodni do kilku lat. Zastanów się, jakie objawy są charakterystyczne dla każdej fazy.

Mania:

możliwa jest niepohamowana wesołość i nieoczekiwane wybuchy gniewu;
gwałtowny spadek potrzeby snu;
impulsywność;
nadpobudliwość, nie może siedzieć spokojnie;
wiele pomysłów i myśli w mojej głowie, ale są zdezorientowane;
gadatliwość, podczas gdy litery i słowa mogą się zmieniać w sposób przypadkowy, pacjent może zacząć pisać słowo nie od pierwszej litery i pomijać litery i słowa, starając się nadążyć za myślą;
niezdolność do koncentracji;
skłonność do podejmowania ryzyka i przygód;
nie może oprzeć się impulsom i pragnieniom;
poczucie supermocy;
odhamowanie i hiperseksualność.

Nie mówimy nawet o działalności produkcyjnej, ludzie są zagrożeniem przede wszystkim dla siebie. Wymagana hospitalizacja.

Hipomania (ma dwie strony - „jasną” i „ciemną”)

"Jasna strona:

sen zmniejsza się o 2-3 godziny;
myślenie przyspiesza, wzrasta produktywność;
powstaje wiele planów i pomysłów;
wzrasta aktywność fizyczna, społeczna i seksualna;
towarzyskość, jak w stanie odurzenia światłem;
pacjenci są nadmiernie optymistyczni i weseli;
w takich okresach rozwodzą się lub zawierają związki małżeńskie.

"Ciemna strona:

zacznij dużo pić, wydawać pieniądze, używać środków powierzchniowo czynnych (środków powierzchniowo czynnych);
ufać wszystkim;
niecierpliwy i szorstki;
popełniać pochopne czyny;
łatwo się rozpraszają;
irytacja może nagle wybuchnąć i objawiać się zarówno werbalnie, jak i w czynnościach.

Wiele osób postrzega hipomanię jako stan normalny, zwłaszcza po „jasnej” stronie, zwłaszcza po depresji, dlatego nie zgłasza się do lekarza. Jednak hipomanię należy leczyć, ponieważ może przekształcić się w manię lub doprowadzić do depresji..

Depresja (skrajny spadek emocjonalny i fizyczny):

ostry nieuzasadniony spadek nastroju;
melancholia, pesymizm, letarg, bierność;
osłabienie do stopnia zmiażdżenia przez betonową płytę;
poczucie własnej bezwartościowości, poczucie winy;
niezdolność do koncentracji i podjęcia decyzji;
problemy somatyczne: utrata masy ciała, zaburzenia hormonalne.

Inne nieprawidłowości występują często u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową: zaburzenia osobowości (33%), bulimia lub anoreksja (12%), zaburzenia lękowe (45%), zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (16%), skłonności samobójcze (25%).

Najczęściej próby samobójcze zdarzają się w hipomanii lub w okresie zaniku fazy maniakalnej i przejścia w depresję (jest jeszcze siła, ale nastrój już spadł), przypadkowa śmiertelność występuje w fazie manii z powodu nieodpowiedniej oceny rzeczywistości.

W zależności od ciężkości choroby, osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą nadal pracować, ale można również stwierdzić niepełnosprawność. Prawidłową diagnozę można postawić średnio po 3-5 latach choroby przy stałej obserwacji..

Do tej pory nie opracowano skutecznych leków, które całkowicie wyleczyłyby chorobę, ponieważ ze względu na specyfikę metabolizmu (w szczególności działanie neuroprzekaźników mózgowych) pozostaje ryzyko nawrotu choroby. Jednak odpowiednio dobrana terapia pozwala na osiągnięcie stabilnej remisji, co oznacza dla pacjenta eliminację bolesnych objawów i powrót do normalnego życia, tym bardziej, że funkcja intelektualna nie cierpi z powodu tej choroby (poza przypadkami psychozy) i nie ulega zniszczeniu osobowość.

Wiadomo, że zmiana fazy w chorobie afektywnej dwubiegunowej zależy od wpływu czynników zewnętrznych (psychogennych, somatogennych, a niekiedy społecznych). Najsilniejszym argumentem za psychoterapią choroby afektywnej dwubiegunowej jest nauczenie pacjentów mechanizmów adaptacyjnych do radzenia sobie ze stresorami w celu zapobiegania nawrotom. Zalecaną psychoterapią choroby afektywnej dwubiegunowej jest terapia poznawczo-behawioralna, terapia rodzinna i terapia grupowa..

Terapeuta poznawczy uczy pacjenta radzenia sobie z objawami choroby, przestrzegania przepisanego schematu leczenia, umiejętności unikania sytuacji wyzwalających oraz strategii rozwiązywania problemów. Terapia pomaga zharmonizować sen, codzienną rutynę, odżywianie i poziom aktywności, zmniejszyć podatność psychiczną pacjenta.

Terapia rodzinna ma na celu pomóc zarówno pacjentowi, jak i jego rodzinie. Specjalista pomaga radzić sobie z uczuciami związanymi z wahaniami nastroju, akceptować nieuchronność epizodów afektywnych w przyszłości, oddzielać osobowość pacjenta od objawów zaburzenia, przywracać relacje funkcjonalne po skoku nastroju.

Terapia grupowa sprzyja adaptacji społecznej i zmniejsza stygmatyzację.

Pacjenci z chorobą afektywną dwubiegunową są bardzo wrażliwi na nawet najmniejsze zmiany snu i czuwania i reagują na jet lag. Naruszenie reżimu prowadzi do zmiany metabolizmu neuroprzekaźników i wahań hormonalnych, co z kolei może spowodować kolejny nawrót. Regulacja własnych biorytmów i unikanie nagłych zmian życiowych może poprawić rokowanie w chorobie afektywnej dwubiegunowej.

Ważne jest, aby odróżnić BAD od „prostej” depresji w czasie, ponieważ długotrwałe leczenie lekami przeciwdepresyjnymi może wywołać zmiany fazowe, a nawet psychozę.

Starannie dobrane preparaty to tylko część rozwiązania. Aby wyrównać nastrój, musisz podążać za stylem życia, wykluczając z niego wszystko, co może sprowokować atak. Wiele pozornie przyjemnych rzeczy może być wyzwalaczem, w tym podróże, alkohol i przebudzenie..

Czynniki społeczne, substancje psychoaktywne, zaburzenia biorytmu - wszystko to zagraża procesom zachodzącym w mózgu i może stymulować rozwój różnych chorób, aw obecności predyspozycji nawet choroby afektywnej dwubiegunowej.